ലെഗ്ഗിന്സ് മുട്ടുവരെയുള്ളു, അതിന് താഴെ നഗ്നമാണ്. ഉരുണ്ടു കൊഴുത്തിരിക്കുന്ന വെളു വെളുത്ത കണം കാലുകള് വെണ്ണയില് ആകൃതിവരുത്തിയത് പോലെയുണ്ട്. അതുപോലെ തന്നെയുണ്ട് കാല് വിരലുകളും, നെയില് പോളിഷ് ഇട്ട് ഭംഗി കൂട്ടിയ നഖങ്ങള്. പല്ലും നഖവും പോലും പെണ്ണിന്റെ കളയാനില്ല എല്ലാം തിന്നണം, അവന് ഓര്ത്തു. വിരലുകൊണ്ട് അവന് അവളോട് തിരിഞ്ഞ് നില്ക്കാന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
പോണിടെയിലായി കെട്ടിയ തലമുടി നിതംബം വരെയുണ്ട്, വീണക്കുടങ്ങള് പോലെയുണ്ട് ചന്തി രണ്ടും. എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കല് ഇവളെ സൊഡോമൈസ് ചെയ്യണം, ഇത്ര നല്ല പിന്ഭാഗം കണ്ടിട്ട് എങ്ങിനെയാണ് പണിയാതിരിക്കുക.
ഇന്ന് വേണ്ട പേടിക്കും, തന്റെ സമാനത്തിന്റെ വലുപ്പം കാരണം ചെയ്തു നോക്കിയിട്ടില്ല, ഇതുവരെ. ആദ്യമായി ഇവളിലായാല് സൌകര്യമുണ്ട്, സമയമെടുത്ത് ശ്രമിക്കാം. ഭര്ത്താവ് ഇവളെ കുണ്ടിയിലും അടിക്കാറുണ്ടോ ആവോ, അയാളോട് തന്നെ ചോദിക്കണം, അത് രസമായിതോന്നി അരുണിന്.
വലതുകാലിലെ ഒറ്റ പാദസരം കണ്ട്, അതില് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ടീഷര്ട്ടും ഷോര്ട്ട്സും അവന് ഊരി മാറ്റിയപ്പോള്, അവന്റെ കുണ്ണ കടിഞ്ഞാണ് വിട്ടപോലെ ഉയര്ന്നു. “ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞ്, നേരത്തെ ചെയ്തപോലെ ഡാന്സ് ചെയ്ത്കൊണ്ട്, ഡ്രസ്സ് ഓരോന്നായി ഊരി നൂഡ് ആകു,” അവന് ആജ്ഞ പുറപ്പെടുവിച്ചു.
നഗ്നനായിരിക്കുന്ന അരുണിനെയാണ് കാമിനി തിരിഞ്ഞപ്പോള് കണ്ടത്. ഒരു നിമിഷം അത്ഭുതപ്പെട്ടെങ്കിലും ഉയര്ന്ന് നിന്ന് ആടുന്ന കുണ്ണയിലേക്ക് അവളുടെ ശ്രദ്ധമാറി. തടിച്ച്, വണ്ണത്തില്, എട്ടോ ഒമ്പതോ ഇഞ്ച് നീളമുള്ള, ഇരുനിറമുള്ള അഴകാര്ന്ന ഒരു ചന്തക്കാരന് കുണ്ണ. രോമത്തിന്റെ കണികപോലും ആ പ്രദേശത്തൊന്നും കാണാനില്ല. അവള് കണ്ടിട്ടുള്ള മറ്റു മൂന്ന് പുരുഷ ലിംഗങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്താല് ഇതിന് തലയെടുപ്പു കൂടുതലാണ്, ഇതാവും ‘ആല്ഫാ മെയില്’ എന്ന് പറയാന് കാരണം, അവള് കൌതുകത്തോടെ ഓര്ത്തു.

ഇതാണ് കഥ
വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട് എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ
തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.
മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..