ആവിര്‍ഭാവം, അവന്‍റെയും [Sethuraman] [Revised and Reloaded] 176

“എന്‍റെ ജീവിതം ഈ ഒരൊറ്റ രാത്രികൊണ്ട്‌ ഒരു വഴിത്തിരിവിലെത്തി എന്ന് തോന്നുന്നു സേതു. കാമിനി പറഞ്ഞതാണ് ശരി, ഞാന്‍ സ്വയം സൈക്കിയാട്രിക് ഹെല്‍പ് തേടിപ്പോകാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. മനസ്സുകൊണ്ട് സ്നേഹിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം ശരീരം കൊണ്ട്കൂടി സ്നേഹിക്കുമ്പോള്‍ സ്ത്രീയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്ന ആ അനുഭമുണ്ടല്ലോ, അത് ശിക്ഷിച്ച്, ഭയപ്പെടുത്തി, അനുഭവിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ എത്രെയോമടങ്ങ്‌ കൂടുതല്‍ ആസ്വാദ്യകരമാണ് എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി. എനിക്കൊരു ചെറിയ തകരാറുണ്ടെന്നും ആ അസുഖത്തിന് ചികിത്സ തേടുന്നതാണ് നല്ലത് എന്നും ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു.”

“ഇഫ്‌ ദാറ്റ്‌സ് ദ കേസ്, ദെന്‍ ഐ വില്‍ ബി വെരി ഹാപ്പി ഫോര്‍ യു,” സേതു സമാധാനിപ്പിച്ചു. “സ്വയമുള്ള തിരിച്ചറിവാണ് ആദ്യത്തെ കടമ്പ ഏത് പ്രശ്നത്തിനും, എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. പിന്നെ ‘സ്ത്രീയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുക’ എന്ന പ്രയോഗം, അരുണിന്‍റെ നിഘണ്ടുവില്‍ നിന്ന് ഒഴിവാക്കണം. ശാരീരിക ബന്ധത്തില്‍ ജയവും തോല്‍വിയും ഇല്ല, ഇണചേരുമ്പോള്‍ രണ്ടുപേരും വിജയിച്ചാലേ, മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും സന്തോഷമുള്ളൂ. നിനക്ക് ഒരു സ്ത്രീയെ ശാരീരികമായി എങ്ങിനെ സംതൃപ്ത്തയാക്കാം എന്ന് വളരെ നന്നായി അറിയാം. പക്ഷെ അത് ഒരു മത്സരമായി കരുതാതിരുന്നാല്‍ കൂടുതല്‍ സന്തോഷം തോന്നും.”

ദി നൂഡിസ്റ്റ്സ്

അല്‍പ്പനേരം ആലോചിച്ച് നിന്നിട്ട് അരുണ്‍ മനസ്സുതുറന്നു, “സേതുച്ചെട്ടാ …., എനിക്ക് താങ്കളെ അങ്ങിനെ വിളിക്കാനാണ് തോന്നുന്നത്, നിങ്ങള്‍ രണ്ടാളും എനിക്ക് ചെയ്തു തരുന്ന ഉപകാരം ഒരിക്കലും മറക്കാന്‍ പറ്റാത്തതാണ്. എന്‍റെ അഹങ്കാരത്തെയാണ് നിങ്ങള്‍ കുറച്ചുകുറച്ചായി വെട്ടി ചെറുതാക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. നന്ദിയുണ്ട്.”

The Author

Sethuraman

3 Comments

Add a Comment
  1. ഇതാണ് കഥ
    വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
    കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
    കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
    അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
    എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട്‌ എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ

  2. വല്മീകി

    തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

    അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.

    മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ

  3. Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *