ആവിര്‍ഭാവം, അവന്‍റെയും [Sethuraman] [Revised and Reloaded] 176

ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞ് ശ്വാസമെടുക്കാനായി അരുണ്‍ ഇടവേള എടുത്തപ്പോഴേക്ക്, പാവം കാമിനി ഒരു പഴംതുണിക്കെട്ട് പോലെ ആയിത്തീര്‍ന്നിരുന്നു. കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണികള്‍ മുകളിലേക്ക് ഉരുണ്ട്, ജീവനറ്റപോലെ അവള്‍ അവന്‍റെ ശരീരം ഇളകുന്നതിനനുസരിച്ച് തുളുമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു വേള അവളുടെ ബോധം നശിച്ചോ എന്നുവരെ അരുണ്‍ ചിന്തിച്ചു. അവന്‍ വേഗം കുണ്ണ ഊരിയെടുത്തു.

തന്‍റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്ന്‍ വളരെ വലിയൊരു ഭാഗം പൊടുന്നനെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഞെട്ടലില്‍ കാമിനി കണ്ണ് തുറന്ന്‍ പരിഭ്രമത്തോടെ ചുറ്റുപാടും നോക്കി. സേതുവിനെ കണ്ടതോടെ അങ്കലാപ്പ് പക്ഷെ ലജ്ജ കലര്‍ന്ന ഒരു പുഞ്ചിരിക്ക് പതിയെ വഴിമാറിക്കൊടുത്തു.

അവള്‍ക്ക് മറ്റ് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലെന്നറിഞ്ഞ അരുണിനും ഏറെ സമാധാനമായി. അവന്‍ കട്ടിലില്‍ നിന്ന്‍ താഴെയിറങ്ങി.

കാമിനി കൈകാലുകള്‍ നീട്ടി ഒന്ന് സ്ട്രെച് ചെയ്ത ശേഷം അവനെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “ഞാന്‍ സുഖം മൂത്ത് മരിച്ചു പോയി എന്ന് തോന്നി. നിന്‍റെ ഗദ കൊണ്ടുള്ള അടി ഭയങ്കരം തന്നെ എന്‍റെ കള്ളചെക്കാ. ഞാന്‍ ആകാശത്ത് പാറി നടക്കുകയായിരുന്നു. താങ്ക്യൂ ടാ, ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചതിനേക്കാള്‍ എത്രയോ ഇരട്ടി ഇഷ്ടായി.”

“എന്നാല്‍ വാ, ഒന്നുകൂടി മാനത്തേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചുതരാം,” എന്ന് പറഞ്ഞ് അവന്‍ കൈ നീട്ടി. എന്നിട്ട് തുടര്‍ന്നു, “നീ മുട്ടുകുത്തി കുനിഞ്ഞ് നില്‍ക്ക്, നമുക്ക് ഡോഗിയാക്കാം അടുത്തത്.”

“ടാ വല്ലാതെ ശക്ത്തിയില്‍ തള്ളല്ലേട്ടോ ……., സാധാരണ തന്നെ കുനിഞ്ഞുനിന്ന്‌ ചെയ്യുമ്പോള്‍എനിക്ക് ഉള്ളില്‍ വേദനയും കടച്ചിലും വരും, അപ്പൊ പിന്നെ നിന്‍റെ പ്ലസ്‌ സൈസ് … ട്ടോ ടാ ചക്കരെ,” അവള്‍ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

The Author

Sethuraman

3 Comments

Add a Comment
  1. ഇതാണ് കഥ
    വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
    കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
    കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
    അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
    എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട്‌ എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ

  2. വല്മീകി

    തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

    അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.

    മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ

  3. Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *