കട്ടിലില് അരുണിന്റെ ആവേശം അണപൊട്ടി ഒഴുകുകയായിരുന്നു. അപാര സുഖമാണ് അവന് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്, ഇതിന് ഇത്ര സുഖമുണ്ടെന്ന് അവനും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പക്ഷെ അതിലേറെ അവന് വികാരം മൂക്കാന് കാരണം അവളുടെ ആ അഴകേറിയ തുടകളെ ഉപയോഗിക്കാന് സാധിച്ചു എന്ന തിരിച്ചറിവാണ്.
ലെഗ്ഗിന്സില് പൊതിഞ്ഞ കനത്ത് കൊഴുത്ത കാലുകള് കണ്ടപ്പോള്തന്നെ കാമം മൂത്തതാണ് എന്ന ചിന്ത കൂടി മനസ്സില് വന്നപ്പോള് അവന് വേഗത പിന്നെയും കൂട്ടി. അരക്കെട്ടുകള് തമ്മിലടിക്കുന്ന ശബ്ദം മുറിയില് നിറഞ്ഞു നിന്നു. ഏകദേശം പത്തുമിനിട്ടോളം ഇത്തരത്തില് അരകെട്ടിളക്കിയ ശേഷം അവന് പതുക്കെയാക്കി, എന്നിട്ട് അരഭാഗം കുറച്ച് താഴ്ത്തി, കുണ്ണ ചന്തികള്ക്കിടയിലെക്ക് തള്ളാന് തുടങ്ങി.
അവള് തലതിരിച്ച് നോക്കിയതോടെ പിറകില്കിടന്ന്കൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകള് അരുണ് നുകരാന് തുടങ്ങി. അതോടൊപ്പം കുണ്ണകൊണ്ട് തന്നെ പരതി, അവളുടെ ഗുദദ്വാരത്തില് ശക്തിചെലുത്താന് തുടങ്ങി. പെട്ടന്നു അവള് ചുണ്ടുകള് വേര്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്, “അത് വേണ്ടെടാ, എനിക്ക് വേദനിക്കും, ഇത്രയൊക്കെയായിട്ടും നിനക്ക് മതിയായില്ലേ, കാട്ടുകള്ളാ” എന്ന് പറഞ്ഞ് അവനെ വീണ്ടും ഉമ്മവെച്ചു. “ശരി, നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ലെങ്കില് നിര്ബന്ധിക്കില്ല,” എന്ന് പറഞ്ഞ് അരുണ് വീണ്ടും ലിംഗം ചന്തിക്ക് തൊട്ട് താഴെക്കൂടി തുടകള്ക്കിടയിലേക്ക് തിരുകി കയറ്റി.
ലൂബ്രിക്കെഷന് കുറഞ്ഞത്കണ്ട് അവന് കൈ കുംബിളാക്കി അവളുടെ മുഖത്തിനരികെ കൊണ്ടുചെന്ന് “ഉമിനീര്” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് അവള് തുപ്പിക്കൊടുത്തു. അതിന്റെ കൂടെ അവനും സ്വയം തുപ്പിയശേഷം കൈ ഇളക്കി അതൊന്നു മിക്സാക്കി, അവനവളുടെ കാല്മുട്ടില് പിടിച്ച്, മുകളിലത്തെ തുട ഉയര്ത്തി കയ്യിലെ മിശ്രിതം അവളുടെ യോനിക്ക് തൊട്ട് താഴെയായി ഉള്ത്തുടകകളില് സമൃദ്ധമായി പുരട്ടിയശേഷം കുണ്ണ വീണ്ടും അവളുടെ തുടകള്ക്കിടയിലേക്ക് തിരികിക്കയറ്റി അടി പുനരാരംഭിച്ചു.
ഇതാണ് കഥ
വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട് എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ
തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.
മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..