“ഹും..ഹുമ്” അവള് പ്രതികരിച്ചു. “ചേട്ടന് എന്നും എന്റെ കാമുകനാ, എനിക്കൊരിക്കലും മറക്കാനാകാത്ത എന്റെ പ്രിയ കാമുകന്. സേതു എന്നെ സ്നേഹിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും, ഞാന് എന്നും അങ്ങിനെ കാണൂ എനിക്കങ്ങിനയെ ഇനി കാണാന് കഴിയൂ. കെട്ടിയവനും പിള്ളേരും ഒക്കെ ആയാലും എനിക്കൊരിക്കലും എന്റെ സേതുച്ചെട്ടനെ മറക്കാന് കഴിയില്ല.”
അയാളവളെ വീണ്ടും ദീര്ഘമായി ചുംബിച്ചശേഷം പറഞ്ഞു, “നീ വരുന്നതിന് മുന്നെ ഇതെക്കുറിച്ചാണ് ഞങ്ങള് രാവിലെ സംസാരിച്ചത്. ഞങ്ങളുടെ ഈ ജീവിതരീതി അവസാനിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കില് ഇത് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം തന്നെ തകര്ത്തേക്കാം. വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്പ് മനസ്സിനുള്ളിലെ ഫാന്ടസികള് യാഥാര്ത്ഥ്യം ആക്കാന് ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടപ്പോള്, അന്നതൊരു ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവം ആയിരിക്കണം എന്നു കരുതി. അവിടുന്ന് പിന്നെയും മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോയി രണ്ടുമൂന്ന് അനുഭവങ്ങള് പിന്നെയും ഉണ്ടായി.
അപ്പോഴൊക്കെ, ഞങ്ങള് തീരുമാനിച്ചത്, എന്ന് എനിക്കോ അല്ലെങ്കില് കാമിനിക്കോ നിര്ത്തണം എന്ന് തോന്നിയാലും, മുന് വിധികളില്ലാതെ ഈ ജീവിത രീതി അന്ന് അവസാനിപ്പിക്കും എന്നായിരുന്നു. ഇപ്പോള് അതിന് സമയമായെന്നാണ് തോന്നുന്നത്. കാമിനിയുടെ കാമുകന് അരുണ്, ആണ് ഞങ്ങളെ ഈ നിലക്ക് ചിന്തിപ്പിക്കാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത്.”
“അപ്പൊ എന്നെ സുഖിപ്പിച്ച് ഉണര്ത്തിയത് ചേട്ടന്റെ ആഗ്രഹം തീര്ത്ത് യാത്ര പറഞ്ഞ് പോകാന് വേണ്ടിയായിരുന്നോ,” അവള് സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു. ആ ചോദ്യം സേതുരാമന്റെ ചങ്കില് തറച്ചു. “ഞാന് എന്ത് പറഞ്ഞാണ് നിന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കേണ്ടത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. എന്റെ സ്വാര്ത്ഥതയാണ് നിന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചത്, ഞാന് സമ്മതിച്ചു എങ്കിലും ഒന്നാലോചിച്ച് നോക്ക്, എന്നിട്ടും നിനക്ക് നമ്മള് ഈ ബന്ധം കുറച്ചുകാലം കൂടി തുടരണം എന്നാണ് ആഗ്രഹമെങ്കില്, ഞാന് കാമിനിയെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കാം.” അയാള് ആത്മാര്ത്ഥമായി പ്രതികരിച്ചു.
ഇതാണ് കഥ
വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട് എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ
തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.
മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..