ആവേശത്തിളപ്പിന്റെ മൂര്ധ്യന്യത്തിലായിരുന്ന സേതു ആഞ്ഞാഞ്ഞ് കേറ്റിയിറക്കാന് തുടങ്ങി. വികാരത്തള്ളിച്ചയില് പിറകിലായിരുന്നില്ല കാമിനിയും. അവള് താഴെനിന്ന് മുകളിലേക്ക് താളത്തില് അരക്കെട്ട് ഉയര്ത്തികൊടുത്തു. രണ്ടാളും മത്സരിച്ച് അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് ശരീരങ്ങള് കൂട്ടിയിടിക്കുന്നതിന്റെയും, ശ്രവക്കൊഴുപ്പില് അവയവങ്ങള് ഉരസുന്നതിന്റെയും കിതപ്പിന്റെയും ശബ്ദം മുറിയില് ഉയര്ന്നു.
ഒരഞ്ചുമിനിട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോള് “ഇനി ഞാന് അടിക്കാം” എന്ന് പറഞ്ഞ്, കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ മറിഞ്ഞ്, അവള് മുകളിലായിക്കിടന്ന് പൊതിക്കാന് തുടങ്ങി. താമസിയാതെ കിടപ്പില് സുഖം മതിയാകാതെ വന്നപ്പോള് അവള് കുതിരപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുന്നത് പോലെ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ച് അയാളുടെ മാറില് കൈകള് കുത്തി കനത്ത നിതംബങ്ങള് ഉയര്ത്തിത്താഴ്ത്തി അയാളെ കരുത്തോടെ ഭോഗിക്കാന് ആരംഭിച്ചു. തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന അവളുടെ മാറിലെ നിധികുംഭങ്ങളെ സേതു അനങ്ങാന് വിടാതെ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. അവയുടെ മൃദുലതയില് തഴുകിക്കൊണ്ട് ഇടക്ക് ഞെട്ടുകളെ ഞരടിയും, ഇടക്ക് മുഖമുയര്ത്തി അവയെ നക്കിനുണയുന്നതിനോടൊപ്പം ഉമ്മവെച്ചും, ചെറുതായി പല്ലുകള് കൊണ്ട് കാര്ന്നുതിന്നാന് ശ്രമിച്ചും, അവളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
ഫിനിഷിംഗ് പോയെന്റ്റ് മുന്നില് കണ്ട് അതിലേക്ക് എത്താന് ഏകാഗ്രതയോടെ അവസാന കുതിപ്പ് നടത്തുന്ന ഒരു സ്പ്രിന്റ്റെ പോലെ അവള് രതിമൂര്ച്ഛയിലേക്ക് തന്റെ ശ്രദ്ധ കേന്ത്രീകരിച്ചിരുന്നു. മറ്റൊന്നും അവളുടെ മുന്നിലപ്പോള് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ….. “ആഹ് ….ആഹ് ….. ആഹ് …… ആഹ്” അവള് കിതപ്പോടെ കേണു. അതീവ ഭംഗിയുള്ള അവളുടെ മുഖവും ഭാവങ്ങളും രസത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അയാള് തന്റെ സ്വന്തം പൊട്ടിത്തെറി നടത്താതെ പിടിച്ചുനിന്നു.
ഇതാണ് കഥ
വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട് എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ
തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.
മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..