“ങഹാ, ഇങ്ങിനാണെങ്കില് ഓഫിസില് എങ്ങിനെ വൈകിട്ട് വരെ നീ പിടിച്ചു നില്ക്കും” അയാള് കളിയാക്കി. “ഹി … ഹി ഹി അതല്ലേ ഞാന് രാത്രി മാത്രം ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നേ, അപ്പൊ പിന്നെ എന്റെ കെട്ടിയോന് അടുത്തുണ്ടല്ലോ പ്രശ്നം തീര്ക്കാന്” അവളും ചിരിച്ചു. അന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവന് പിന്നെ വന് മൂഡിലായിരുന്നു കാമിനി, എല്ലാവരോടും ചിരിയും, കളിയും, ഓഫീസിലെ കിളവന് ബോസ്സിന് ധാരാളം മുലച്ചാല് ദര്ശനവുമൊക്കെയായി.
ഒരുക്കങ്ങള്
സാധാരണ അവളുടെ അരുണുമായുള്ള ചാറ്റിനിടെ സേതുരാമന് ശല്യപ്പെടുത്താറില്ല. ബെഡ്ഡില്ക്കിടന്ന് വല്ലതും വായിക്കും അല്ലെങ്കില് മൊബൈലില് കുത്തിക്കുറിക്കുകയോ, തുണ്ട് കാണുകയോ ആണ് പതിവ്. അന്ന് പക്ഷെ പുള്ളി അടുത്ത് കൂടി.
തുടക്കത്തിലെകൊച്ചുവര്ത്തമാനം കഴിഞ്ഞപ്പൊ സേതു അവളോട് പറഞ്ഞു, “നമ്മുടെ മൂന്നാര് വീട് കാണെണ്ടാ എന്ന് വെച്ചുവോ എന്ന് ചോദിക്ക്” പക്ഷെ അവള്ക്ക് സംശയമായിരുന്നു “ഇപ്പൊത്തന്നെ വേണോ ചേട്ടാ, കുറച്ച് ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് പോരെ.” അവളുടെ മനസ്സിലുള്ള പേടി തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അയാള് നിര്ബ്ബന്ധിച്ചു, “പോര, സമയമായി.” ചെറുതായൊന്ന് തള്ളി വിട്ടാലല്ലാതെ അവള് മുന്കൈ എടുക്കില്ല എന്നത് തീര്ച്ചയായിരുന്നു, പക്ഷെ ഇക്കാര്യത്തിലുള്ള അരുണിന്റെ സങ്കോചമാണ് ഇരുവര്ക്കും മനസ്സിലാവാഞ്ഞത്.
അരുണിന്റെ പ്രശ്നം മറ്റൊന്നായിരുന്നു. അവന് ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു കക്കോള്ഡ് ബന്ധം നേരിട്ട് കാണുന്നത്. ഈ കാര്യത്തില് കേട്ടറിവേ ഉള്ളു, പോരാത്തതിന് നാട്ടില് ഇത്തരം വിഷയങ്ങളില് തീരെ പരിചയമില്ല. എങ്ങിനെയാണ് ഇതില് ഉള്പ്പെടുക, എങ്ങിനെ ഭര്ത്താവിനോട് ഭാര്യയെ സെറ്റാക്കിത്തരാന് പറയും എന്ന വിമ്മിഷ്ടം അവനെ പിന്നോട്ട് വലിച്ചു. ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അവന് ആലോചിക്കുന്നതിനിടയിലാണ്, കാമിനിയുടെ മെസേജ്; “ഞങ്ങളുടെ മൂന്നാറിലെ കോട്ടേജ് കാണണ്ട എന്ന് വെച്ചുവോ.”
ഇതാണ് കഥ
വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട് എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ
തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.
മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..