ആവിര്‍ഭാവം, അവന്‍റെയും [Sethuraman] [Revised and Reloaded] 176

ബൈക്കിന്‍റെ ധുപ് ധുപ് ശബ്ദം ഇപ്പോള്‍ നന്നായിത്തന്നെ കേള്‍ക്കാം. അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് അത് ഗെയിറ്റിന്‍റെ തൊട്ട് പുറത്തെത്തിയ പോലെ തോന്നി അവള്‍ക്ക്. പൊടുന്നനെ പുറത്തുനിന്ന്, ആരോ ഗേറ്റ് തുറക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന പോലെ ഹോണ്‍ മുഴങ്ങി. ഇതാരെടാ ബൈക്കില്‍ ഇങ്ങോട്ട്, എന്ന് ചിന്തിച്ച് അവള്‍ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക്‌ നടന്നു. ബോള്‍ട്ട് നീക്കി ഒരുപാളി അല്‍പ്പം തുറന്നുനോക്കിയ കാമിനി ഒരു നിമിഷം അന്ധാളിച്ച് നിന്നുപോയി. ലെതര്‍ ജാക്കറ്റും ഹെല്‍മെറ്റും ഗ്ലൌസുമൊക്കെ ധരിച്ച് അരുണ്‍ ഉണ്ട് ഒരു ബുള്ളറ്റിന് മുകളില്‍ ഇരിക്കുന്നു. ഹെല്‍മെറ്റ്‌ ധരിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ഉയരവും ശരീരപ്രകൃതിയുമൊക്കെ വെച്ച് അവനെ തിരിച്ചറിയാന്‍ അവള്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായില്ല.

അവള്‍ ഗേറ്റ് വലിച്ചു തുറന്നതോടെ, അവന്‍ ബൈക്ക് ഓടിച്ച് അകത്തു കേറ്റി പോര്‍ച്ചില്‍ സേതുവിന്‍റെ ജീപ്കൊമ്പസിന് പിറകിലായി സ്റ്റാന്‍ഡിലിട്ടു. അവള്‍ ഗെയിറ്റ് അടച്ച് തിരിയുന്നതിനിടെത്തന്നെ അവന്‍ ബൈക്കില്‍ നിന്നിറങ്ങി, ഹെല്‍മെറ്റ്‌ ഊരി സീറ്റില്‍ വെച്ച് അവള്‍ക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

ഒരു സെക്കണ്ട് മുഖം നിറച്ച് ചിരിയുമായി നിന്ന ശേഷം അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ അവന് നേരെ ഓടി വന്ന് അവന്‍റെ മേലേക്ക് കുതിച്ച് ചാടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ബൈക്കിന്‍റെ ശബ്ദം പോര്‍ച്ചില്‍ കേട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നുനോക്കിയ സേതുരാമന്‍, മുഖം നല്ല ഉയരമുള്ള അരുണിന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ത്തി, അവനെ ആശ്ലേഷിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കാമിനിയെയാണ് കണ്ടത്. അരുണ്‍ ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ തലയില്‍ തഴുകിക്കൊണ്ട് നെറുകില്‍ ചുണ്ടമര്‍ത്തുന്നു.

The Author

Sethuraman

3 Comments

Add a Comment
  1. ഇതാണ് കഥ
    വായിച്ചങ്ങു ഇരുന്നുപോയി
    കാമിനിയും അരുണും സേതുവും 🔥🔥🔥
    കാമിനിയുടെ കൂടെയുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അവൻ ലാസ്റ്റ് നിർത്തുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ വിഷമം വന്നു
    അവർ എന്നും ഈ ബന്ധം തുടരും എന്നറിയാനാ ആഗ്രഹം
    എന്നേലും അടുത്ത പാർട്ട്‌ എഴുതുക ആണേൽ അവരുടെ ബന്ധം തുടരണേ ബ്രോ

  2. വല്മീകി

    തിരുവോണമാണിന്ന്. കാട്ടുകോഴിക്ക് എന്ത് സംക്രാന്തി. വരണ്ട പൊടികാറ്റിലേക്കും അലയാടങ്ങാത്ത ഉഷ്ണമണൽപരപ്പിലേക്കും നോക്കിയിരുന്ന് സേതുരാമനൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്ര നേരം. മുൻപൊരിക്കൽ അറിഞ്ഞതാണ് ആസ്വദിച്ചതാണ് ഈ രചന. എങ്കിലും ഒരു തിരുവോണം സ്പെഷൽ. അന്ന് ഞാൻ കമൻ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ എന്നോർമ്മയില്ല. ഇന്നെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

    അഴിയലിൻ്റെയും അഴിഞ്ഞാടലിൻ്റെയും അവസാനം അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്കെത്തുന്ന ഈ കഥയുടെ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും ഒന്നു തന്നെയാണെന്നു തോന്നുന്നു..അലറി കുതിക്കുന്ന തൃഷ്ണകളുടെ മേൽ വിവേകത്തിൻ്റെ കടിഞ്ഞാൺ. അത്രമേൽ തന്മയത്വത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു സേതൂ നിങ്ങൾ.

    മെരുങ്ങാത്ത കാട്ടുകുതിരപ്പുറത്തേറി സേതു ഇനിയും വരണം..കടിഞ്ഞാണിൻ്റെ കാണാചരടുകൾ വായനക്കാർ സ്വയം കണ്ടെത്തട്ടെ. ആത്മാർത്ഥമായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ

  3. Sethu bro…..new kadha onnum elle……onam aayitt….nammde kombante vivaram enthellum undo…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *