💞ആയിരം കണ്ണുമായി 1 [Fang leng] 350

അഖിൽ : ആരെടാ ഇവള്… പോയി മണ്ടക്കിട്ട് ഒന്നു കൊടുത്താലോ… അവളുടെ മൈരിലെ ഒരു നോട്ടം

ഇതേ സമയം ശ്രുതി സീറ്റിൽ

ലക്ഷ്മി : എന്താ ശ്രുതി വല്ലാതിരിക്കുന്നെ

ശ്രുതി : റൂൾസ് ഒക്കെ പാവങ്ങൾക്ക് മാത്രമാണോ അവൻ കാശ് കൊടുത്ത് അഡ്മിൻ വാങ്ങിയത് കൊണ്ട് അവന് ഒന്നും ബാധകമല്ലേ… Hod പറയുവാ ഇതൊക്കെ നിസാര കാര്യമാണെന്ന്… ഇതെങ്ങനെ നിസാര കാര്യമാകും… ഞാൻ ക്ലാസ്സ്‌ പ്രസിഡന്റ്‌ ആയിരിക്കുമ്പോൾ ഇതൊന്നും ഇവിടെ നടക്കില്ല ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പലിനു പരാതി കൊടുക്കാൻ പോകുവാ…

ലക്ഷ്മി : എന്റെ ശ്രുതി നീ ഒന്ന് അടങ്ങ് ഞാൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇത് വേണ്ടെന്ന്… ശ്രുതി ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ ഒന്നും തോന്നരുത്…വയ്യെങ്കിൽ നിനക്ക് വയ്യാത്തത് പോലെ നിന്നൂടെ

ശ്രുതി : ആർക്ക് വയ്യ… ആർക്ക് വയ്യെന്ന്

ലക്ഷ്മി : നിനക്ക് നേരെ നടക്കാൻ കൂടി വയ്യ എന്നിട്ടെന്തിനാ ഓരോ ഏണി പിടിക്കാൻ പോകുന്നെ… എല്ലാവരെയും വെറുപ്പിച്ച്… വയ്യെങ്കിൽ അതുപോലെ നിൽക്കണം ശ്രുതി… അല്പം സഹതാപം എങ്കിലും കിട്ടും

ശ്രുതി : നിർത്ത്…എനിക്ക് ആരുടെയും സഹതാപം വേണ്ട…എനിക്ക് എന്താ കുഴപ്പം ഞാൻ ക്ലാസ്സ്‌ ഫസ്റ്റാ ഞാൻ ക്ലാസ്സ്‌ പ്രസിഡന്റാ ആ എനിക്ക് എന്ത് കുറവാ ഉള്ളേ

ലക്ഷ്മി : നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല ശ്രുതി വെറുതെ കണ്ണടച്ചു ഇരുട്ടാക്കിയിട്ട് കാര്യമില്ല

ഇത് കേട്ട ശ്രുതി പതിയെ ബാഗ് കയ്യിലേക്ക് എടുത്ത് അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു