💞ആയിരം കണ്ണുമായി 4 [Fang leng] 541

 

ശ്രുതി : അവരാ കൊണ്ട് പോയെ…

 

അഖിൽ : അവരാ പോലും…

 

ശ്രുതി : അയ്യൊ ചോര

 

അഖിൽ : ചോരയോ

 

ശ്രുതി : നിന്റെ തലയിൽ

 

അഖിൽ പതിയെ അവന്റെ നെറ്റിയുടെ ഭാഗത്ത് തൊട്ട് നോക്കി അവിടെ നിന്നും രക്തം ഒലിച്ചു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 

ശ്രുതി : ദൈവമേ ഒരുപാട് വരുന്നുണ്ട്

 

ഇത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു എന്നാൽ അഖിൽ വേഗം തന്നെ അവളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി

 

അഖിൽ : എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല

 

എന്നാൽ അടുത്ത നിമിഷം അഖിൽ ബോധരഹിതനായി താഴേക്ക് വീണു

 

ശ്രുതി : അഖിലെ… അഖിലെ….

 

നിലത്ത് വീണു കിടന്ന അഖിലിനെ പിടിച്ചുകുലുക്കികൊണ്ട് ശ്രുതി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി..

 

അല്പനേരത്തിനുള്ളിൽ കണ്ണ് തുറന്ന അഖിൽ കാണുന്നത് തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ശ്രുതിയേയും ലക്ഷ്മിയേയുമാണ് അവൻ പതിയെ ചുറ്റും നോക്കി കുറച്ച് മുൻപ് താൻ നിന്നിരുന്ന സ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള ചുമരിൽ തന്നെ ചാരി ഇരുത്തിയിരിക്കുകയാണെന്ന് അവന് വേഗം മനസ്സിലായി

 

ശ്രുതി : ഇതാ ഈ വെള്ളം കുടിക്ക്

 

ശ്രുതി വേഗം കയ്യിലിരുന്ന വെള്ളം അഖിലിന് നൽകി അവൻ അത് അല്പം കുടിച്ച ശേഷം നിലത്ത് നിന്നും എഴുനേറ്റു

 

ശ്രുതി : പതിയെ…

 

അഖിൽ : എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല

 

ശ്രുതി : ഇല്ല വാ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാം തലയ്ക്കാ മുറിവ്

 

അഖിൽ : വേണ്ട നീ പോകാൻ നോക്ക്‌

 

ശ്രുതി : പറ്റില്ല.. വാ ഇവിടെ അടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റൽ ഉണ്ട്

 

അഖിൽ : വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോകണം നിങ്ങള് പോകാൻ നോക്ക്