അബദ്ധം [PG] 298

ഞാൻ ആദ്യം മടിച്ചെങ്കിലും അയാൾ ബട്ടൺ ഊരിയതും ഞാൻ ബാഗ് എടുത്ത് മുന്നിൽ പിടിച്ചു. അയാൾ എന്തിനുള്ള പുറപ്പാട് ആണെന്ന് ചിന്തിക്കും മുൻപേ അയാൾ പാന്റ്സിൽ പിടിച്ചു താഴേക്ക് വലിച്ചു പിൻഭാഗത്തെ പാന്റ്സ് മാത്രമായി താഴേക്ക് ഊർന്ന് വന്നു അയാൾ കൈ കൊണ്ട് ജെട്ടി താഴേക്ക് താഴ്ത്തിയതും അടുത്ത സ്റ്റേഷൻ എത്തി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി പാന്റ്സ് വലിച്ചു നേരെയാക്കി ബട്ടൺ ഇട്ടു. അവിടെ ഇറങ്ങുന്നവരുടെ കൂടി ഇറങ്ങാൻ ആയി തിക്കി തിരക്കി മുന്നോട്ട് വന്നു. പുറത്തിറങ്ങിയ ഞാൻ വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് നടന്നു പുറകിലേക്ക് നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ഒരു കൈ പിന്നിൽ നിന്ന് എന്റെ തോളിൽ അമർന്നു. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഞാൻ ഞെട്ടി അയാൾ എന്റെ ഒപ്പം ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചുറ്റും ഉള്ളവരെ നോക്കികൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു

“വാ ഇവിടെ അടുത്ത് എനിക്ക് അറിയാവുന്ന ഒരു പഴയ ഫാക്ടറി പൂട്ടി കിടപ്പുണ്ട്. 5 ഏക്കർ ചുറ്റളവിൽ ഒരൊറ്റ കുഞ്ഞു പോലും ഉണ്ടാകില്ല. നിന്നെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു കൊണ്ടാക്കാം.. “

“പ്ലീസ് ചേട്ടാ എനിക്ക് പോണം…”

“അധിക സമയം എടുക്കില്ല പെട്ടെന്ന് പോകാം വാ…”

അയാൾ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അടുത്ത് കണ്ട പലചരക്കു കടയിലേക്ക് അയാൾ എന്നെയും കൊണ്ട് കയറി എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. രക്ഷപ്പെടാൻ എന്തെങ്കിലും മാർഗം ഉണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി

“ഒരു വലിയ ബോട്ടിൽ വെളിച്ചെണ്ണ..”

അയാൾ വെളിച്ചെണ്ണ വാങ്ങി കവറിൽ ഇട്ടു കൊണ്ട് അതിലെ വന്ന ഓട്ടോക്ക് കൈ കാണിച്ചു

“ആ മെത്ത ഉണ്ടാക്കുന്ന ഫാക്ടറി വരെ പോണം…”

“അയ്യോ സാറേ അത് പൂട്ടി കിടക്കുക ആണല്ലോ മെത്ത നല്ലത് ഇവിടെ അടുത്ത് കിട്ടും എനിക്കറിയാവുന്ന ഒരു പാർട്ടി ഉണ്ട്…”

“മെത്ത വാങ്ങാൻ അല്ല ആ ഫാക്ടറിക്ക് അടുത്ത് പോകേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ട് അതാ പെട്ടെന്ന് പോ….”

ഇയാൾ എന്റെ ആരും അല്ല എന്നെ രക്ഷിക്കണം എന്ന് ആ ഓട്ടോക്കാരനോട് പറയാൻ തോന്നി പക്ഷെ അയാൾ ഒരു ഗുണ്ടയാണ് എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യും ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഓട്ടോ പതിയെ മെയിൻ റോഡിൽ നിന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് പോയ്‌ കൊണ്ടിരുന്നു ഒടുവിൽ വിചനമായ റബ്ബർ തോട്ടത്തിന് ഇടയിലൂടെയുള്ള മൺ റോഡിലൂടെ ആടി ഉലഞ്ഞു ഓട്ടോ ഫാക്ടറിയുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു.