“ഉഫ് …”
ഒരേസമയം രണ്ടുപേരും വിരൽ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റാൻ ശ്രമംനടത്തിയപ്പോൾ അസ്വസ്ഥതയോടെ ഞാൻ മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നു…ജിതേന്ദ്ര സ്വാമി എഴുന്നേൽക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ തോളിൽ കൈ അമർത്തി കസേരയിലേക്ക് വലിച്ച് ഇരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു ….
“സ്നാനം കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല ഇരിക്ക്…”
കസേരയുടെ ഇടയിലെ വിടവിലൂടെ മുകളിലേക്ക് തള്ളി പിടിച്ചിരുന്ന അവരുടെ വിരലുകളിലേക്കാണ് എന്റെ പിൻഭാഗം അമർന്നത്….മനഃപൂർവം അവർ അങ്ങനെ ചെയ്തതാണെന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം,ആ വിരലുകളെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാൻ അനുവദിച്ചാൽ മാത്രമേ കസേരയിലേക്ക് എനിക്ക് അമർന്ന് ഇരിക്കാൻ പറ്റൂ എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി…ജിതേന്ദ്ര സ്വാമി എന്റെ ഇടത് തോളിൽ കൈകൾ അമർത്തി ഇരിക്കാനായി നിർബന്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…ഞാൻ പരമാവധി എതിർക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതും വലതു തോളിൽ മറ്റൊരു കൈ കൂടി അമർന്നു,ആരാണെന്ന് നോക്കാൻ സമയം കിട്ടുന്നതിന് മുൻപ് രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് എന്നെ വലിച്ച് കസേരയിലേക്ക് ഇരുത്താൻ തുടങ്ങി …വിരലുകൾ രണ്ടും തുളയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് നുഴഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങിയതും അസ്വസ്ഥതയോടെ ഞാൻ വലതു തോളിൽ അമർന്ന കൈ ആരുടേതാണെന്ന് അറിയാനായി പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി, അയാളുടെ മുഖം കണ്ട ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടി. കാറിൽ വച്ച് മറ്റുള്ളവർ മാറി മാറി ഗുണദോഷിച്ചപ്പോഴും എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ച അതേ സ്വാമിജി, ഇരുട്ടിൽ അയാൾക്ക് മറ്റൊരു മുഖമാണെന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷമായിരുന്നു അത്…എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള എതിർപ്പെല്ലാം അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് എന്നെ കസേരയിലേക്ക് ബലമായി വലിച്ച് ഇരുത്തി..അല്പസമയത്തേക്ക് ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ അവർ രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് എന്നെ കസേരയിൽ അമർത്തി നിർത്തി…തുളക്കുള്ളിൽ കയറി നിന്നിരുന്ന അവരുടെ വിരലുകൾ സാവധാനം ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി…ആദ്യമൊക്കെ പതിയെ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന വിരലുകൾ ക്രമേണ വേഗത്തിൽ ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി…പരസ്പരം മത്സരിച്ചു കൊണ്ട് അവർ തുളക്കുള്ളിൽ വിരലിടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ സഹികെട്ട് ഞാൻ പിടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു…
Nice pls continue