എബിയും സാമും അവരുടെ അമ്മമാരും 2 [Smitha] 507

മാറി.
അവിശ്വസനീയതയും അല്‍പ്പം ദേഷ്യവുമൊക്കെ അവിടെ മിന്നി മറയുന്നത് പോലെ തോന്നി.

“എന്‍റെ ഈശോയെ! എടാ സാമേ! ഞാന്‍ എന്നതോക്കെയാടാ ഈ കേള്‍ക്കുന്നേ! നിങ്ങള് ഞങ്ങടെ മൊല കണ്ടിട്ട് അത് ..അത് ..അങ്ങനെ ഒക്കെ പിടിച്ച് …. ആയിരുന്നോ? നേര് പറയെടാ, കൈകൊണ്ട് പിടിച്ച് ..ശ്യെ…എങ്ങനെയാ ഞാന്‍ അത് പറയുക? എന്നെക്കൊണ്ട് ചോദിപ്പിക്കാതെ പറയെടാ!”

മമ്മിയെ അഭിമുഖീകരിക്കാതെ മുഖം മറച്ചുപിടിച്ചു.
ഇതരം ഒരു സിറ്റുവേഷന്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലായിരുന്നു.
ലോകത്ത് ഏതെങ്കിലും അമ്മമാര്‍ മക്കളോട് ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കുമോ?
ആണ്‍കുട്ടികള്‍ മിക്കവാറും ഇതുപോലെയുള്ള കാര്യങ്ങളില്‍ കടന്നുപോകുന്നവരാണ് എന്ന് മമ്മിയ്ക്ക് മനസ്സിലാക്കിയാല്‍ പോരെ?
ലോകത്ത് സ്വന്തം മമ്മിയുടെ മുലകള്‍ കാണുന്ന ആദ്യത്തെ ആണ്‍കുട്ടിയൊന്നുമല്ലല്ലോ ഞാന്‍!

“നീ സ്വന്തം പിടിച്ചു രസിച്ചോ ഞങ്ങളെ കണ്ടിട്ട് സാമേ?”

മമ്മി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

ഇതുവരെ കേട്ടതില്‍ ഏറ്റവും അസഹ്യമായ ചോദ്യമാണ് മമ്മി ഇപ്പോള്‍ ചോദിക്കുന്നത്.
ഞാന്‍ തലയാട്ടി.

“അവനോ?”

“അവനും,”

ഞാന്‍ മമ്മിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.

“പരസ്പ്പരം കാണിച്ചോണ്ടോ? പരസ്പ്പരം കണ്ടോണ്ട്, മുഖത്ത് നോക്കിക്കൊണ്ട് ആണോ നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ മൊല കണ്ട് പിടിച്ച് രസിച്ചോണ്ടിരുന്നെ?”

ഞാന്‍ മമ്മിയെ നോക്കി.
ദേഷ്യം തിരഞ്ഞു.
ദേഷ്യം കണ്ടില്ല.
അതെനില്‍ ആശ്വാസം നല്‍കി.

“ആം…”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
എന്തുകൊണ്ടോ ആ ഭയം നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടിലും മമ്മിയുടെ അത്തരം ചോദ്യങ്ങള്‍ എന്‍റെ അരക്കെട്ടില്‍ മുറുക്കം സൃഷ്ട്ടിച്ചു.
സാധനം താഴ്ന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഒന്നുകൂടി വീര്‍ത്തുകെട്ടി.

“ഞങ്ങള്‍ വയസ്സികളുടെ ബോഡീം മൊലേം കണ്ടിട്ട് നിങ്ങള് ടീനേജ്കാര്‍ക്ക് ഫീലിംഗ് ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമോ? അത് കൊള്ളാല്ലോ! അപ്പം നിന്‍റെ മമ്മി മോശമില്ലല്ലോ!”