അബ്രാമിന്റെ ആദിപ്രയാണം 1 [ഖുറേഷി & അബ്രാം] 267

ഞാൻ സോഫയിൽ പോയ്‌ ഇരുന്നു മഞ്ഞുമൂടിയ പ്രകൃതിയുടെ തരളിത ഭാവത്തിലേക്കു കണ്ണു നട്ടു.

രണ്ടു വർഷമായി ഞാൻ ഇവിടെ വന്നിട്ടു. മേട്ടുപാളയത് സ്വർണലിംഗ ഗൗണ്ടറിന്റെ തേയില ഫാക്ടറിയുടെ മാനേജറാണ് ഞാൻ.അപ്പച്ചൻ പണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹോട്ടലിൽ പാചകക്കാരൻ ആയിരുന്നു,ആ പരിചയത്തിൽ ആണ്‌ MBA ബിരുദാനന്തര ബിരുദ ധാരിയായ എനിക്കു അതികം പരിജയസമ്പത് ഇല്ലാതെ തന്നെ ഈ ജോലി കിട്ടിയതു. അപ്പോൾ എനിക്കു എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടാൻ ഈ പാലായനം വേണമായിരുന്നു താനും.
50 ഏക്കറോളം വരുന്ന ഗൗണ്ടറിന്റെ 10 തോട്ടങ്ങളിൽ ഒന്നിന്റെ നോക്കി നടത്തിപ്പുകാരനും ഞാൻ തന്നെയാണ് കേട്ടൊ.

വയസു 25 ആയി. അഞ്ചടി ഏഴു ഇഞ്ചു ഉയരം.നിറം ഒരു ഇളം കറുപ്പ്.മോശമല്ലാത്ത താടിയും മുടിയും ഉണ്ട്. അല്ലെങ്കിലും “നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ നമ്മൾ സംതൃപ്തരാണെങ്കിൽ Racist മലരുകളുടെ നാവിനു വിലകല്പിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ.”
തോട്ടങ്ങളുടെ നടുവിലെ Outhouse ൽ ഏകാന്തമായ ജീവിതമാണെങ്കിലും കോളേജിൽ താനൊരു കൊച്ചു ‘റോമിയോ’ ഒക്കെ ആയിരുന്നു.
ഇവിടെ നല്ല സൗകര്യമാണ്.ഭക്ഷണം വെക്കാനും വൃത്തി ആക്കാനും എല്ലാം അക്ക ഉണ്ട്.പിന്നെ ഊട്ടിയോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന മേട്ടുപാളയത്തിൽ തണുപ്പിന്റെ കാര്യം പറയണ്ടല്ലോ!ഇടക്കൊക്കെ മദ്യപിക്കും,എന്നു കരുതി കുടിയൻ അല്ല,തണുപ്പകറ്റാൻ ഒന്നോ രണ്ടോ പെഗ് വല്ലപ്പോഴും.വേറെ ദുശീലങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല,അതു പണ്ടുമില്ല.

ചിന്തകൾ കാട് കയറിയപ്പോൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് ചെന്നു. ആരും ഇല്ല എന്നുറപ്പായോണ്ട് അക്കയെ ഒന്നു ചൂഴ്ന്നു നോക്കി.

അവൾ ചെറുതായി നാണം അഭിനയിച്ചു.

(അതെ, ആ നാണം അപ്പോൾ ആവശ്യമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു, അതും 40 വയസുള്ള സ്ത്രീക്ക് 25വയസ് മാത്രമുള്ള ഒരു പയ്യനോട്)

അന്ന് ഗ്യാസടുപ്പിനു മുന്നിൽ നിന്നും എന്തോ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന അക്കയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു.(തമിഴ് ആണേലും മലയാളത്തിൽ ലളിതമാക്കിയിട്ടുണ്ട്)

“എന്താ വലിയ പരിപാടി?” മുട്ടിയുരുമ്മി നിന്നാണ് ഞാനത് ചോദിച്ചത്.

ഇങ്ങനെ ആണ് വെപ്പെങ്കിൽ എന്തേലും പരിപാടി നടക്കും

അത്രയും മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്. ഞാൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു.

“അയ്യോ, അടുപ്പിൽ കറിയുണ്ട്.”

“അത് ഓഫ് ചെയ്യ്..”

“എന്താ പരിപാടി?” അവൾ അർത്ഥം വച്ച് ചോദിച്ചു.