അച്ഛനെയാണെനിക്കിഷ്ടം

Achabeyanenikkishttam bY ഷജ്നാദേവി

പ്രണയലേഖനം എന്നായിരുന്നു കഥയ്ക്ക് പേര് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നത്. കഥയ്ക്ക് കൂടിയാണ് അനുയോജ്യമായത് ഈ പേരായത് മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.
തുടങ്ങുന്നു…  – ഷജ്നാദേവി.

“ഇല്ലെടി പെണ്ണേ നീ പറയുന്നത് പോലൊന്നുമല്ല ഞാൻ വേണേൽ‌ ലിങ്ക് അയച്ചു തരാം നീ വായിച്ചിട്ട് പറയ്, ഫോണ് ബാറ്ററി‌ ലോ കാണിക്കുന്നു പിന്നെ വിളിക്കാം എന്നാ ശരി” നിഷിത അതിനു മറുപടി‌ പറയുന്നതിനു‌ മുൻപേ രമ്യ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിരുന്നു.

നിഷിതയ്ക്ക് വലിയ ജിജ്ഞാസയൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. സ്വന്തം കവിതകളിലൂടെ കേരളത്തിന് പ്രണയത്തിന്റെയും നിസ്വാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെയും തീക്ഷണസന്ദേശങ്ങൾ സമ്മാനിച്ച കൗമാരകവിയിത്രിക്ക് അത്തരത്തിലുള്ള ലേഖനങ്ങളോട് പ്രത്യേകിച്ചൊരു അകൽച്ച സ്വാഭാവികമാണ്.

എന്നാലും ഇന്നലെ നെഞ്ചിൽ കത്തിയ കനലണയുന്നില്ല. അമ്മയും മോനും ഇത് എന്നേ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും. ഇപ്പോൾ കതകടയ്ക്കാൻ മറന്നത് കൊണ്ട് താൻ കണ്ടു. കടന്ന് ചെന്ന് അലറി വിളിക്കാൻ തോന്നിയിരുന്നു, പക്ഷേ പല വാർത്തകളും വായിച്ച പേടിയിൽ പിന്മാറിയതാണ്. ഒരമ്മയ്ക്ക് സ്വന്തം മകനോടിതൊക്കെ തോന്നുമോ? അമ്മയ്ക്ക് തോന്നിയാലും സതീഷിന് തിരിച്ചും ഇങ്ങിനെയൊക്കെ തോന്നിയതെങ്ങിനെ? അങ്ങിനെയെങ്കിൽ എനിക്ക് അച്ഛനോടൊത്ത് അങ്ങിനെയൊരു തോന്നൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ലല്ലോ, ഇനി ശ്യാമ അയച്ചുതരുന്നത് എന്ത് തന്നെയായാലും അതൊന്നും വായിച്ചാലും ഇനി ഉണ്ടാവുകയുമില്ല… ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ലല്ലോ.

എങ്കിലും നിരോധിക്കപ്പെട്ടത്, പ്രശസ്തൻ എഴുതിയത്, എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തായിരിക്കും ഉള്ളിൽ എന്നറിയണമെന്ന മനുഷ്യസഹജമായ ജിജ്ഞാസ നിഷിത രമ്യയോട് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല.

ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചിരുന്നതിനിടയിൽ രമ്യയുടെ വാട്സപ്പ് മെസേജ് വന്നു.

അസാമാന്യ ബുദ്ധിയുള്ള, എന്നാൽ പെണ്ണിനുവേണ്ട എല്ലാ ബലഹീനതകളുമുള്ള നിഷിത കൂട്ടുകാരിയയച്ച ലിങ്ക് ഒന്നോടിച്ച് നോക്കിയതിന് ശേഷം ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാമെന്നുറപ്പിച്ച് ഓപ്പൺ ചെയ്തു. ഉള്ളിലുള്ളതെന്താണെന്നറിയാൻ വെറുതേയൊരു മോഹം.