അച്ഛന്റെ ചാരുവും ഏട്ടന്റെ വാവയും 4 [NEETHU] 246

വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങിയ ശ്രീ ചാരുവിന്റെ ജ്വലിക്കുന്ന മുഖത്തേക്കാണ് നോക്കിയത് …
സങ്കടവും ദേഷ്യവും വെറുപ്പും ..അവളുടെ മുഖത്തെ മറ്റാരൊആക്കി മാറ്റിയിരുന്നു ….
കയ്യോടെ പിടിക്കപ്പെട്ട ശ്രീ അവളെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ വിയർത്തൊഴുകി ….ഒന്നും
പറയാതെ അവൾ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ….ബെഡ്ഷീറ് വലിച്ചു നിലത്തിട്ടു അവൾ
കിടന്നു ….അവളോടെന്തു പറയേണമെന്നറിയാതെ ശ്രീ അവിടെത്തന്നെ നിന്നു ….വിറയ്ക്കുന്ന
കാലുകളോടെ അവൻ ചാരുവിനു സമീപമെത്തി …..
ചാരു ………..അവൻ ദയനീയമായി വിളിച്ചു ..

വിളിക്കരുത് നിങ്ങൾ എന്നെ ….കോപാഗ്നിയിൽ അവൾ ഉഗ്രരൂപിണിയായി …
കണ്ണുനീർ അവളിൽ …വറ്റിയിരുന്നു …കൺതടം കറുത്ത് തുടിച്ചു …
കണ്ണുചുവന്നുവീർത്തു ……

അവളിലെ ഭാവം നോക്കിനിൽക്കാൻ അവന് ശേഷിയില്ലായിരുന്നു
കട്ടിലിൽ അവൻ ഇരുന്നു …കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞു ….
കണ്ണുനീർ അവനിൽ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങി ….

ആ രാത്രി അവരൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല …..അവർ ഉറങ്ങിയില്ല …
നേരം പുലർന്നു ….കണ്ണുനീരും ഉറക്കച്ചടവും ദുഖവും അവളെ മറ്റൊരാളാക്കി …
അവളിൽ സകലത്തിനോടും വെറുപ്പുകലർന്നു …..ആരോടും ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ നിക്കാതെ
അവൾ വീടുവിട്ടിറങ്ങി …..രാവിലെതന്നെ അവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് വരുന്നകണ്ട രാജശേഖരന്
എന്തോ സംഭവിച്ചെന്ന് മനസ്സിൽതോന്നി ….ഒന്നും അയാൾ ചോദിച്ചില്ല ….
ശ്രീയെവിടെ മോളെ ……

അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ ഉത്തരം നൽകിയില്ല ….

എന്തേലും സൗന്ദര്യ പിണക്കമാവും …ഭാര്യയും ഭർത്താവുമാവുമ്പോ അങ്ങനൊക്കെയാണല്ലോ
അവളാണെങ്കിൽ പക്വത വരാത്ത കുട്ടിയും …..അയാൾ സ്വയം സമാധാനിച്ചു ……
വീട്ടിലേക്കു കയറിയ വാവയെ കണ്ടതും രശ്മി അടുത്തേക്ക് വന്നു …

ആരാത് വാവയോ …ശ്രീയെവിടെ ….

ഓരോതവണയും ശ്രീയെന്നുള്ള പേര്ക്കേൽക്കുമ്പോളും അവൾ വെന്തുരുകി
അവളിൽ അവരുടെ ക’മ്പി’കു’ട്ടന്‍’നെ’റ്റ്കാമകേളികൾ വന്നുനിറഞ്ഞു അവൾ പിടഞ്ഞു ….
പിടിച്ചുനിർത്താനാവാതെ കണ്ണുനീർ അവളിലൊഴുകി ….

എന്തോ സ്വരച്ചേർച്ച രെശ്മിക്കും അനുഭവപെട്ടു ….
എന്താ വാവേ എന്തുണ്ടായി …..