അച്ചായൻ പറഞ്ഞ കഥ കർമ്മ ഫലം 8 [ഏകൻ] 142

“ആ കെട്ടിക്കോ. . എന്നിട്ട് എന്നെ അപ്പന്റെ നാൻസി പെണ്ണാക്ക്. അപ്പൻ അപ്പന്റെ നാൻസി പെണ്ണിന് കൊടുക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച സ്നേഹവും ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിച്ച കാമവും എനിക്ക് താ. അപ്പന്റെ ഈ മോൾക്ക് താ. അപ്പൻ നാൻസി പെണ്ണിനെ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം ഈ ആൻസി പെണ്ണിന് താ അപ്പന്റെ മോൾക്ക് താ. എന്നിട്ട് അപ്പന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഈ വയറ്റിൽ താ. അപ്പന്റെ മോള് അപ്പന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ വയറ്റിലും ഒക്കത്തും പേറി നടക്കട്ടെ.”

ജോപ്പൻ ഒരു മെഴുകുതിരി എടുത്തു ആൻസിയുടെ കൈയും പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു ആ രാത്രിയിൽ . . ആകാശത്തു ചന്ദ്രന്റെ നിഴൽ പോലും ഇല്ലാത്ത ആ കൂരിരുട്ടത് ആ കാട്ടിൽ കൂടെ നടന്നു.

പള്ളിമുറ്റത് എത്തിയ ജോപ്പൻ മെഴുകുതിരി അവിടെ കത്തിച്ചു വെച്ചു.

ജോപ്പൻ ആൻസിയെ നോക്കി . അവളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം നോക്കി നിന്നു.

“എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ .” ആൻസി ചോദിച്ചു.

” എന്റെ മോളുടെ സന്തോഷം. “.

ഒരായിരം പൂർണ്ണചന്ദ്രൻമാർ ഉദിച്ചപോലെയുള്ള ഈ മുഖം ഈ സന്തോഷം .. അത് കാണാൻ . ഈ അപ്പന് അത് മതി അത് മാത്രം മതി.. അപ്പന് എല്ലാ ദുഖവും സന്ദേഹവും അലിയിച്ചുകളയാൻ മോളെ അപ്പന്റെ ആൻസി പെണ്ണാക്കൻ അപ്പന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മച്ചി ആക്കാൻ അപ്പന്റെ മോളുടെ ഈ ചിരി മാത്രം മതി.

“കെട്ടട്ടെ ? അപ്പന്റെ മോളുടെ കഴുത്തിൽ ഈ മിന്ന്.?”

“ആ കെട്ടിക്കോ. കെട്ടി അപ്പന്റെ കെട്യോൾ ആക്. എന്നിട്ട് അപ്പന്റെ മോളുടെ വയറ് വീർപ്പിക്ക് . അപ്പന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മച്ചിയാക്ക്.”