അച്ചായത്തി ആന്റി [കിച്ചു..✍️] 481

“ശരി കിച്ചു, എങ്കിലിതു പോലെ എവിടെങ്കിലും വച്ച് കാണാം, കേട്ടോ.”

വർഗീസേട്ടനും സൂസനും കാറിൽ കയറി. എൻ്റെ തലയാകെ പെരുത്തു കയറി. സൂസനും ആകെ വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നു.

സൂസൻ കയറിയ ഡസ്റ്റർ വണ്ടി എൻ്റെ മുന്നിലൂടെ MC റോഡിലേക്കിറങ്ങി, ദയനീയമായി എന്നെ നോക്കുന്ന അവളുടെ മുഖം എന്നെ വീണ്ടും വേദനിപ്പിച്ചു.

“എന്നാ പോവാടാ…” നിഖിൽ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

“ശരി വാ.”

ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. പൊയ്ക്കോണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവൻ സൂസൻ്റെ സൗന്ദര്യത്തെപ്പറ്റി പുകഴ്ത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതൊന്നും എൻ്റെ മനസിലേക്ക് എത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ആ, ഡാ പിന്നെ അങ്ങേർക്ക് മൂന്നാറിൽ എസ്റ്റേറ്റൊക്കെ ഉണ്ടെന്ന്. നമ്മളോട് അങ്ങോട്ടൊക്കെ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.”

“ആണോ.. എവിടാടാ മൂന്നാറിൽ, എന്താ എസ്റ്റേറ്റിൻ്റെ പേര്?”

എൻ്റെ ചോദ്യം കേട്ട്, ഇൻ ഹരിഹർ നഗറിലെ അപ്പുക്കുട്ടനെപ്പോലുള്ള അവൻ്റെ നിൽപു കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് കലി വന്നു.

വീട്ടിലെത്തീട്ടും എൻ്റെ മനസു മുഴുവൻ എങ്ങനെ സൂസനെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാമെന്നായിരുന്നു.

അതേ സമയം കാറിലിരുന്ന സൂസൻ്റെ മനസ് ആകെ കലുഷിതമായിരുന്നു.

(അതെ സമയം സൂസൻ തന്നോട് പറയുന്ന, അതായതു സ്വയം പറയുന്ന വാക്കുകളിലൂടെ..)

അവനെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ കാലിനിടയിലൊരു തരിപ്പ് വന്നിരുന്നു. പൊതുവെ കൊച്ചു പയ്യന്മാരെ വീക്നസായ തനിക്ക് അത്ലറ്റിക് ബോഡിയുള്ള കിച്ചുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ തരിച്ചില്ലെങ്കിലല്ലേ ഉള്ളൂ!

പൊതുവേ എല്ലാ കഥകളിലുമുള്ള പോലെ തനിക്ക് അച്ചായൻ്റെ അടുത്തു നിന്ന് സുഖം കിട്ടാതൊന്നുമില്ല, മനസറിഞ്ഞ് എല്ലാം അച്ചായൻ ചെയ്തു തരാറുണ്ട്. പക്ഷേ ഇങ്ങനുള്ള പയ്യന്മാരെ കാണുമ്പോ മനസിളകാറുമുണ്ട്. ഇങ്ങനാരെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ സാധാരണ അച്ചായനോടൊത്ത് കളിക്കുമ്പോൾ അവനെ ഓർത്താണ് കളിക്കാറ്. ഇന്നെന്തോ പക്ഷേ കിച്ചു തന്നെ കളിക്കണമെന്ന് തോന്നുന്നു.