അച്ചായത്തി [Radha] 487

ഒടുവിൽ അകലെ നിന്നും നീട്ടി ഹോൺ അടിച്ചുകൊണ്ട് സഞ്ചാരി ബസ്സ്‌ വന്നു… ദൂരെ നിന്നും ഒരു പൊട്ട് പോലെ ബസ്സ്‌ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ടെൻഷനോടെ സീനയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളൊരു ചെറുചിരിയോടെ ഷാൾ മടക്കി ബാഗിലേക്ക് വെച്ചു… ഞാൻ അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചൊരു മുത്തം കൊടുത്തപ്പോളേക്കും ബസ്സ്‌ വന്നു മുമ്പിൽ നിന്നു.. ഞാൻ ഷാൾ വലിച്ചു തലയിലേക്കിട്ട് കഴുത്തിൽ അറ്റം എടുത്ത് ചുറ്റി തല കുനിച്ചു ബസ്സിലേക്ക് കേറിയപ്പോൾ, എനിക്ക് പിറകിൽ നിന്ന് കിളി ഗിരിയേട്ടാന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചു… ആ വിളിയിൽ നാണം പൂത്തുലഞ്ഞു ഞാൻ തലപൊക്കി നോക്കിയപ്പോൾ ഗിരിയേട്ടൻ എന്നെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചു.. അന്നാണ് ഗിരിയേട്ടൻ ആദ്യമായി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചത്.. അന്ന് വൈകീട്ട് ഗിരിയേട്ടൻ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു, ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ലോകം വെട്ടി പിടിച്ചവളെ പോലെ, ബന്ധങ്ങളും ബന്ധങ്ങളുമില്ലാത്ത അപ്പൂപ്പൻ താടി പോലെ ഞാൻ പറഞ്ഞു നടന്നു..

പണ്ട് പാലായിൽ നിന്നും ഇവിടേക്ക് വന്നു താമസിച്ചവരാണ് ഞങ്ങൾ.. ഞായറാഴ്ചകളിൽ പോത്ത് വരട്ടിയതും ബ്രാണ്ടിയുമായി അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിയും മക്കളും എല്ലാരും കൂടി ഇരുന്നു ആഘോഷിച്ചിരുന്ന അച്ചായൻസ് ഫാമിലി.. എന്റെ ഒളിച്ചോട്ടത്തോടെ അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിയും ബാക്കി മക്കളുമായി വീടും വിട്ടു കോഴിക്കോടേക്ക് പോയി..

ഗിരിയേട്ടന്റെയെല്ലാം വീട് ഒരു ഡ്രൈവേഴ്സ് കോളനി എന്നെല്ലാം പറയാവുന്ന ഒരു സ്ഥലത്താണ്. ഇപ്പോളും ടൗണിന്റെ വലിയ ആർഭാടങ്ങളിലേക്ക് വീണു പോകാത്ത നന്മയുള്ളൊരു ചെറുഗ്രാമം.. രജിസ്റ്റർ ഓഫീസിൽ പോയി ഒപ്പുമിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ജംഗഷനിൽ വെച്ച് ഗിരിയുടെ കൂട്ടുകാർ പയ്യെ വലിഞ്ഞു…. അതോടെ എനിക്ക് ആകെ ടെൻഷനായി.. വണ്ടി റോഡിൽ നിർത്തി താഴേക്ക് കല്ല് വെട്ടിയ വഴിലൂടെ നടന്നു വേണം പോകാൻ… ആകെ ഒരാൾക്ക് രണ്ട് കുടവും പിടിച്ചു പോകാനുള്ള വീതിയേ ആ വഴിക്കുള്ളൂ… കല്ലുവെട്ടിയ ആ വഴിയിലൂടെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നാൽ കാണുന്നതാണ് ഗിരിയേട്ടന്റെ വീട്.. ചുറ്റും ചായ്പുകൾ എടുത്ത് പടർന്നു പന്തലിച്ചതുപോലുള്ള ഒരു ഓടിട്ട വീട്.. ചാർത്തി എടുത്തതുകൊണ്ട് വീടിന് പൊക്കം കുറവാണ്. നല്ല പൊക്കമുള്ളവർ തല കുനിച്ചുവേണം അകത്തേക്ക് കയറാൻ.

ഞങ്ങൾ ചെല്ലുമ്പോൾ ഒരു മുണ്ടും ബ്ലൗസുമിട്ട് തോളത്തു ഒരു തോർത്തും ഇട്ട് വീടിന്റെ സ്റ്റെപ്പിൽ ഒരു കാലെടുത്തു വെച്ച് എളിയിൽ ഒരു കയ്യും കുത്തി നിന്ന് ഹരിതയോട് എന്തോ പറഞ്ഞോണ്ടും നിൽക്കുവായിരുന്നു അമ്മ.. അത്യാവശ്യം പൊക്കവും വണ്ണവുമുള്ള ബ്ലൗസിൽ കൊള്ളാതെ കഴുത്ത് വെട്ടിലൂടെ എത്തിച്ചു നോക്കാനെന്ന പോലെ പുറത്തേക്ക് ചാടാൻ നിൽക്കുന്ന മത്തങ്ങമുലകളും വലിയ വയറും അതിന് നടുവിൽ ആഴമുള്ള പൊക്കിളും വയറിനിരുവശവും കൊഴുപ്പടിഞ്ഞ മുമ്മൂന്ന് മടക്കുകളും നല്ല ആനക്കാൽ പോലെ വണ്ണമുള്ള തുടകളുമുള്ള ആ നാട്ടിലെ ആസ്ഥാനവാണറാണി പട്ടം ചൂടാൻ യോഗ്യതയുള്ള അസ്സൽ ഉരുപ്പടിയാണ് അമ്മ ഗിരിജ. അച്ഛനും ഡ്രൈവറാണ്. ഗിരിയേട്ടനെ കൂടാതെ രണ്ട് മക്കൾ കൂടിയുണ്ട്. രണ്ടാമത്തെ ആളാണ് അമ്മയോടൊപ്പം നിൽക്കുന്ന ഹരിത ഇളയത് ഹരീഷ്.. ഹരീഷും ഞാനും ഒരേ പ്രായമാണ് മുകളിലേക്ക് രണ്ടേച്ചേ വയസ്സിന്റെ മൂപ്പ് ഉണ്ടെന്നാ അമ്മ പറഞ്ഞത്. എന്നെ ഒന്ന് അടിമേൽ നോക്കീട്ട് ആ കനത്ത കുണ്ടികളും ഇളക്കി മറിച്ചു അമ്മ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ചൂലെടുത്തു അടിച്ചിറക്കാൻ ആകുന്നാ ഞാൻ കരുതീത്. പക്ഷെ നിലവിളക്കുമായി വന്നു ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് കയറ്റി.