അച്ചായത്തി ഫ്രം ബാംഗ്ലൂർ 6 [അധീര] 683

” ശിവ.. എനിക്ക് വല്ലാതെ ടെൻഷൻ ആവുന്നു.. ”
അവൾ തന്റെ ഫോൺ ചെവിയോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു പതിയെ നടന്നു.

” എന്തിന് ടെൻഷൻ..??? ”

” എനിക്ക് അറിയില്ല…!! ”
നിശാഭാവത്തിന്റെ പതിവ് പോലെ മൃദുലമായി കാട്ടുപാതയിലൂടെ വരുന്ന കാറ്റിന്റെ മൃദുസംഗീതം പോലെയായിരുന്നു അവൾ ഓരോ അടിയും മുന്നോട്ട് വച്ചത്..

” ഇപ്പോഴും നാണമാണോ..?? ”
അവന്റെ ചോദ്യം.

” എനിക്ക് അറിയില്ല..!! ”
കണ്ണുകളിൽ പരസ്പരം കാണുന്നതിന്റെ ആധിയും ഹൃദയത്തിൽ ഒരചഞ്ചലമായ കാത്തിരിപ്പിന്റെ ഇടി മുഴക്കവും…..

” ശിവ….. ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്..”
അവളെ കണ്ടു മുട്ടിയപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം ഒരു ക്ഷണം നിശ്ചലമായി..
വെളിച്ചത്തിന്റെ വിടര്‍ച്ചയിൽ അവളുടെ മുഖം പ്രകാശിച്ചു… അവളെ സമീപിച്ചപ്പോൾ, നോട്ടങ്ങളിൽ നിന്നൊരു മൗനം പൊഴിഞ്ഞു..

ആദ്യമായി പെണ്ണിന്റെ യോനിയിലെക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി അവളുടെ ഗർഭ പാത്രത്തിലേക്ക് തന്റെ രേതസ്സ് നിറച്ച നിമിഷങ്ങൾ ആണ്..
അവന്റെ മനസ്സിലെക്ക് ഓടി എത്തിയത്…

“ഞാൻ ലേറ്റ് ആയോ..?”
അവൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ, അവൻ ചെറുതായി ചിരിച്ചു.

“നീ എന്നത്തെയും ക്കാൾ നേരത്തെ ആണ്..”
വാനവില്ലുപോലെ അവളുടെ സാന്നിധ്യം അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിറഞ്ഞു —

പിടക്കുന്ന കണ്ണുകൾ.. തുടിക്കുന്ന ഹൃദയം..
തന്റെ പൂർണ്ണ നഗ്നത ശിവ കണ്ടു എന്നത് അവളുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ഒരു കോരിതരിപ്പ് ആയി നിൽക്കുന്നു..
ഇനി തന്റെ ശരീരത്തിൽ അവൻ കാണാനോ ചുംബിക്കാനോ ഒരിടം പോലും ബാക്കിയില്ല തന്റെ ഭർത്താവിന് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ട പലതിനും അവനും ഇപ്പോൾ അവകാശിയാണ്…
അവൾക്ക് അടിവയറ്റിൽ ചെറുതായി മഞ്ഞു വീഴുന്നത് പോലെ ഒരു ഫീൽ പതിയെ നടന്ന് അവൾ ശിവക്ക് അരികിലേക്ക് എത്തി..