അച്ചായത്തി ഫ്രം ബാംഗ്ലൂർ 7 [അധീര] 723

അടക്കിപ്പിടിച്ച സന്തോഷത്തോടെ അവൾ കാറിന്റെ  അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. പാസഞ്ചർ സീറ്റിന്റെ ഫ്രണ്ട് ഗ്ലാസിൽ  മുട്ടിയതും ആ ഗ്ലാസ് താഴേക്ക് തുറന്നു..
ഡ്രൈവ് സീറ്റിൽ  ശിവ ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
അവൾ രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കാതെ ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി..!!

കണ്ണുകൾ പരസ്പരം ഉടക്കി… അവളുടെ മുഖത്ത് പ്രകാശിക്കുന്ന ആ പുഞ്ചിരിയും, അവന്റെ കണ്ണുകളിലുളള നീളം കൂടിയ കനലും, അവരുടെ ഇടയിൽ  ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രണയം ഇപ്പോഴും അതേ തീവ്രതയോടെയാണ് നിലകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് പറയുന്നുവെന്ന് പോലെയാണ്…
അവരെ ചുറ്റിയുള്ള ലോകം ആ നിമിഷം അപ്രസക്തമാകുകയും, കാലം ഒരു നിമിഷം നിലച്ചു നിന്നതുപോലെയും തോന്നുകയും ചെയ്തു…!!

” പെണ്ണെ….???? ”
ചെറിയ പുഞ്ചിരിയിലൂടെയും കുതിച്ച് ഉയരുന്ന ഹൃദയ മിടിപ്പും വിങ്ങുന്ന അനുഭൂതിയും   അവർ തിരിച്ചറിഞു..  പ്രണയം ഒരു നിമിഷം പോലും അവരെ വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ലെന്ന്…

”  എത്ര നാളായെടാ നിന്നെ കണ്ടിട്ട് ?? ”
അവൾ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്നേ ശിവ അവളുടെ കഴുത്തിന് പുറകിൽ കൈ മുഖത്തേക്ക് അടിപ്പിച്ച് പെണ്ണിന്റെ അധരങ്ങളെ  വായിലേക്ക്  ഈമ്പിയെടുത്തു.. മതി മറന്നുള്ള ഒരു ചുംബനം..!!

അവന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ മുഖത്തെ നേരത്തേ മൃദുവായി തൊട്ടപ്പോൾ, അവളുടെ നേരിയ കുലുക്കം അതിന്റെ പ്രകമ്പനമാകുന്നു. ഒരു മനസ്സായി, പതിയെ, അവരുടെ ആഴത്തിലുള്ള പ്രണയം ഒരു ചുംബനമായി വിരിയുന്നു…

” ശിവാ..ആം.. അഹ്.. ”
അവരുടെ അധരങ്ങൾ തമ്മിൽ കൂടി ചേരുമ്പോൾ ബാഹ്യ ലോകം പിന്നെയും അപ്രസക്തമാകുന്നു…
ഒരേ ശ്വാസത്തിൽ വീണ്ടുമൊരു ലോകം പിറക്കുന്നു ആ ചുംബനത്തിൽ അവരുടെ പ്രതീക്ഷകളും… സ്നേഹവും കാമവും പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..!!