അച്ചുവിൻ്റെ അമ്മ എൻ്റെയും 4 [ദുഷ്യന്തൻ] 290

കൊറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ എല്ലാരും പോയി. ഞാനും പോകാൻ തിടുക്കം കൂട്ടുന്നത് കണ്ടിട്ട് അമ്മു കലിപ്പായി. അവള് ഇങ്ങനെ തനിക്ക് അധികാരമുള്ള ആരോടെന്ന പോലെയാണ് പെരുമാറുന്നത്. എൻ്റെ കയ്യീന്ന് വിടാണ്ട് ഇങ്ങനെ കൊണ്ട് നടക്കാൻ പെണ്ണിന് വല്യ താൽപര്യമായിരുന്നു.

ഇങ്ങനെ രണ്ട് പെൺപിളേരുടെ കൂടെ നടക്കാൻ താൽപര്യം ഉണ്ടായിട്ടല്ല. പക്ഷേ എവിടെയോ ഒരു de-ja u ഫീലിംഗ്.

അവിടെ അമ്മവീട്ടിൽ അമ്മാവൻ നട്ട ചെടികൾക്കിടയിലൂടെ ആരതി എൻ്റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങി വലിച്ച് നടക്കുമായിരുന്നു. കൂടെ അനുവും. അനു എന്നോട് കൂടുതലൊന്നും സംസാരിക്കില്ലായിരുന്നെങ്കിലും പിന്നെ പിന്നെ വല്യ പുരാണമായിരുന്നു. ഇപ്പൊ ദേ അമ്മുവും അചുവും. എല്ലാം പഴേയ പോലെ. ഈ ഞാനും.

അവിടെ ഒരു ചെടിയിൽ നിന്ന പൂവിരുത്ത് അമ്മു അച്ചുവിൻ്റെ ചെവിയിൽ വെച്ചുകൊടുത്തു. പൂവിനാണോ അതോ അവളുടെ മുഖത്തിനാണോ കൂടുതൽ ഭംഗി എന്ന് ചോദിച്ചാൽ സംശയമാണ്. അല്ല..

അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ പൂ പോലും മങ്ങിയെങ്കിലെ ഉള്ളൂ.
എൻ്റെ ഫോൺ വാങ്ങി അമ്മു അതിൽ ഒരുപ്പാട് ഫോട്ടോകളെടുത്തു. സിംഗിൾ പിക്കും രണ്ട് പേരും കെട്ടിപിടിച്ച് നിൽക്കുന്നതും എല്ലാം. എന്നെയും കൂടെ വിളിച്ചെങ്കിലും എന്തോ… ഞാൻ പോയില്ല.

ലാസ്റ് അമ്മുവിൻ്റെ നിർബന്ദത്തിൽ ഒന്നുരണ്ട് സെൽഫിയിൽ എൻ്റെ മൊന്തയും പതിഞ്ഞു. അവിടെ കട്ടിള പടിയിൽ ഞങ്ങളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന രേവതിയെ ഞാൻ കണ്ടൂ. ഞങ്ങളെ ശ്രധിക്കുകയാണോ അതോ മറ്റെന്തോ ചിന്തയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുകയാണോ എന്ന് അറിയില്ല. യാതൊരു ചലനവും ഇല്ലാൻഡ് ഒരേ നിൽപ്പാണ്.