അടിമയുടെ ഉടമ 4 [കിച്ചു✍️] 555

പാദസരങ്ങൾ തൊട്ടു തലോടി അവൻ ആ നീണ്ട കാൽ പാദത്തിൽ എണ്ണയിട്ടു തടവി, അവളുടെ വിരലുകൾ ഓരോന്നായി കൈവിരലുകൾ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു. പിന്നെ ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ കണങ്കാലിലേക്കു അവന്റെ പരുക്കൻ കൈപ്പത്തി കടന്നു…

പരമാവധി പാവാട പൊക്കി വെച്ച് കാൽമുട്ടും വെണ്ണ പോലുള്ള ആ ഉൾതുടകളും അവൻ നന്നായി ആസ്വദിച്ചു തിരുമ്മിയുടച്ചു. പുറത്തു കാണാവുന്ന കാലിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും ആയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് നിറുത്തി, പിന്നെ അറച്ചറച്ചു തമ്പുരാട്ടിയോടായി പറഞ്ഞു തമ്പ്രാട്ടി പാവാട അഴിക്കണം…

ഒരു നിമിഷം യശോദ അനങ്ങിയില്ല, പിന്നെ കോരനെ പോലും അമ്പരപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നേരെ കിടന്നു. അമ്പരന്നു നിന്ന കോരന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു…

“ഇപ്പോൾ അഴിക്കരുതോ..?”

കോരൻ ഒരു പൊട്ടനെ പോലെ തലയാട്ടി. പിന്നെ അവൻ വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകൾ നീട്ടി യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പാവാട ചരടഴിച്ചു, ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ഷഡ്ഢി കോരൻ കണ്ടു അതിന്റെ ഇലാസ്റ്റിക്കിനും മേലെ ഒരു ഉരലിന്റെ വായ പോലുള്ള വലിയ അകത്തേക്ക് കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ കുഴി.

അവൻ പാവാടയുടെ രണ്ടു വശത്തും പിടിച്ചു വലിച്ചു യശോദ കൈ കുത്തി അര പൊക്കി കൊടുത്തു. കോരൻ നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് ആ പാവാട ഊരി മാറ്റി, ഇനിയെന്ത് എന്ന ഭാവത്തിൽ അവൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. എന്നാൽ യശോദ കണ്ണുകൾ അടച്ചു അവന്റെ തിരുമ്മലിനായി കാത്തു കിടന്നു…

തന്റെ മുന്നിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്ന ആ രതിശില്പത്തെ കോരൻ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി നിന്നു. രണ്ടു മലകൾ പോലെ നെഞ്ചിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശ്വാസതാളത്തിനൊത്തു ഉയർന്നു താഴുന്ന പട്ടു ബ്ലൗസിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകൾ… അവൻ നാക്ക് നീട്ടി ചുണ്ടു നനച്ചു.

തുളുമ്പുന്ന വയറിലെ മാംസപാളികളുടെ ചെറിയ മടക്കുകൾക്കിടയിൽ കിടക്കുന്ന സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം പുക്കിളിനു മേലെ കിടക്കുന്ന ആ ആഭരണം കോരൻ ആദ്യമായാണ് അത്ര അടുത്ത് കാണുന്നത്,

ഇത്രയും വലുപ്പമോ..? ഇത് കോരന്റെ അരയിൽ ആണെങ്കിൽ ഊർന്ന് താഴെപ്പോകും. എന്നാൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ആനക്കുണ്ടിയുടെ വലുപ്പം കാരണം അത് എങ്ങും പോവില്ല…

അവൻ ആ അരഞ്ഞാണം വിരലുകൊണ്ട് തോണ്ടി പുക്കിളിനു താഴെ ഷെഡ്‌ഡിക്കു മേലെക്കു മാറ്റി, ഇളം നീല ഷെഡ്‌ഡിയിൽ ആ സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം നന്നായി ചേരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…