ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്ന് മനസിലായിരുന്നു

ഞാൻ പൂർണമായും ഇപ്പോൾ അവളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്

അവൾ മനസ് വെച്ചാൽ അല്ലാതെ എനിക്ക് ഒരു വിരലനക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത വണ്ണം ഞാൻ അവളുടെ മാസ്മരിക വലയത്തിൽ അകപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു

എന്റെ അടിവയറ്റിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ടവൾ എന്റെ രണ്ടു കൈകളും ഉയർത്തി എന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിൽ പിന്നാക്കം വെച്ചു

എന്നിട്ട് അവളുടെ വിരലുകൾ എന്റെ വിരലുകളുമായി കോർത്തു കൈകൾ തമ്മിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു നിലത്തേക്ക് അമർത്തി

അവളുടെ കയ്യിലെ കൂർത്ത നഖങ്ങളുടെ നൊമ്പരം എന്റെ കൈകളിൽ ഞാൻ അറിഞ്ഞു

എന്തോ തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അവളെന്റെ വലത്തേ കയ്യിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു

കുറച്ചു സമയം മുൻപ് ഞാൻ വാണമടിച്ചതിന്റെ മണം കയ്യിലിപ്പോഴും ഉണ്ടെന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് പോലെ അവളുടെ ആ തത്തച്ചുണ്ടു പോലെയുള്ള മൂക്ക് കൊണ്ട് അമർത്തി മണത്തു

മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കിയ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു മന്ദസ്മിതം തെളിഞ്ഞു

അവളുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു

എന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് അവൾ മുഖം അമർത്തി

ദേഹമാസകലം ഒരു കോരിതരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ട ഞാൻ സുഖത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ പാനപാത്രം രുചിച്ചു

അവളെന്റെ കഴുത്തിൽ ആകമാനം അവളുടെ മുഖം കൊണ്ടുള്ള ഉരസൽ തുടർന്നുകൊണ്ടെയിരുന്നു

നനു നനുത്ത അവളുടെ മുഖചർമ്മത്തിൽ നിന്നും ഏറ്റ ഉരുമ്മൽ എന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്നും ശരീരത്തിൽ ഉടനീളം മിന്നൽപിണരുകൾ പായിച്ചു

അവളുടെ കഴുത്തിലെ സ്വർണമാല എന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു

എന്റെ കൈകാലുകൾ കൊണ്ട് ഞെളിപിരി കൊള്ളാൻ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല