ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കരബന്ധനത്തിൽ ആണു

എന്റെ കാലുകൾ തളർന്ന അവസ്ഥയിലാണ്

സഹിക്കാനാവാത്ത വിധം ദേഹത്തു ഉടനീളം ഓളങ്ങൾ പാഞ്ഞു

ആ ഓളങ്ങൾ എത്തി നിന്നത് കുറച്ചു മുൻപത്തെ പരാക്രമത്തിന്റെ ക്ഷീണത്തിൽ തളർന്നു ഉറങ്ങുന്ന എന്റെ കുണ്ണയിൽ ഒരു ഞെട്ടൽ ആയി ആയിരുന്നു

ഞെട്ടലുകൾ ഒന്നിന് പിറകെ ഒന്നായി എന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് കരുത്തു നൽകി

കുണ്ണ പതിയെ ഉണരുവാൻ തുടങ്ങി

വൃഷണങ്ങൾ മുറുകുവാൻ തുടങ്ങി

എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ സംവേദിക്കാൻ അവൾക്കു ഒരു നിമിഷം പോലും വേണ്ടി വന്നില്ല

നനഞ്ഞ മുടിയിഴകൾ ചേർത്ത് എന്റെ കഴുത്തിൽ ഉരുമ്മിയിരുന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും കുണുങ്ങി കൊണ്ടുള്ള അവളുടെ അടക്കിച്ചിരി എന്റെ കാതിന്റെ തൊട്ടരികിൽ മുഴങ്ങി

അവളുടെ ഉദ്ദേശം പോലെ തന്നെ എല്ലാം നടക്കുന്നുണ്ട് എന്നുള്ള രീതിയിൽ മടിശീലയിൽ നാണയങ്ങൾ കിലുങ്ങും പോലെയുള്ള അവളുടെ കള്ളച്ചിരി

അവളുടെ തല പതിയെ ഉയർന്നു

അവളുടെ മുടിയിഴകൾ നിവർന്നു എന്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണു

അവളുടെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും അടഞ്ഞിട്ട് തന്നെ

അവൾ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ച്ചയിൽ എന്റെ നെഞ്ചിൽ കൂടെ ഒരു തീഗോളം പാഞ്ഞു പോയത് പോലെ തോന്നി

അവളുടെ കൃഷ്ണമണികൾ പച്ചയും മഞ്ഞയും കലർന്ന നിറത്തിൽ ഇലക്ട്രിക് ബൾബ് പോലെ തിളങ്ങുന്നു

ജ്വലിച്ചു നിന്ന ആ കൃഷ്ണമണികൾ ഒന്നുകൂടെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൾ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു എന്റെ ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി

എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആവേശത്തോടെ നുണഞ്ഞ് എന്റെ ശരീരത്തിലെ സകല ഊർജവും വലിച്ചെടുക്കും പോലെയുള്ള കാമപരവശമായ അധരപാനം അവൾ തുടർന്നു