ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

പക്ഷെ അവളുടെ പൂറിതളുകൾ കനമുള്ള ദോശ മടക്കി വെച്ചത് പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു

അധികം പൊളിയാത്ത ഒരു ശംഖുപുഷ്പതിന്റെ രൂപത്തിൽ വിജ്രംഭിച്ചു നിൽക്കുന്ന ആ പൂറിന്റെ ഉൾവശം മത്സ്യത്തിന്റെ ചെകിള പൊളിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ കാണുന്ന രീതിക്കു ചുവന്നിരിക്കുന്നു

അവളുടെ ചുവന്ന കന്ത് ഒരു അരണയുടെ തല പോലെ ശിശ്നിക വകഞ്ഞു മാറ്റി പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു നിന്നു തുടിക്കുന്നു

മഴവെള്ളം വീണ് നനഞ്ഞു കുതിർനെങ്കിലും വെളുത്ത നിറത്തിൽ അവളുടെ പൂറിൽ നിന്നും കട്ടിയുള്ള പശ ഊർന്നു ഇറങ്ങുന്നു

എന്റെ വായിലെ ഉമിനീർ വരളും പോലെ

അവളുടെ ആ കൊതിവെള്ളം കുടിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം പെട്ടെന്ന് ഒരു ദാഹം വന്നത് പോലെ

അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക് അവളുടെ പൂറു വെച്ചു അമർത്തി

എന്റെ മൂക്കിൽ അവളുടെ കന്ത് അമർന്നു

മൂത്രത്തിന്റെ മണമല്ല അവളുടെ പൂറിനു

മൂപ്പൻ പറയും പോലെ കൂവത്തട പൊളിച്ചാൽ വരുന്ന മണമല്ല

ഒരല്പം പോലും നാറ്റമില്ല

അവളുടെ പൂറിന്റെ മണം വിവരിക്കാൻ കഴിയില്ല

സുഗന്ധമല്ല എന്നാൽ ദുർഗന്ധവും അല്ല

പക്ഷെ മണക്കുംതോറും ആവേശവും ഉത്തേജനവും കൂട്ടുന്ന ഒരു മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന മണം

തികഞ്ഞ ആർത്തിയോടെ ഞാൻ അവളുടെ പൂറിന്റെ മുകളിലൂടെ നാക്കു കൊണ്ട് ഒന്ന് നക്കി, അവളുടെ പൂറിലെ വെള്ളം രുചിച്ചു

പുളി കലർന്ന ഒരു ചവർപുരസം ആണെങ്കിലും അത് എനിക്ക് വളരെ ഹൃദ്യമായി തോന്നി

അവൾ ശക്തിയായി എന്റെ മുഖത്ത് രണ്ടു മൂന്ന് പ്രാവശ്യം അവളുടെ പൂറു കൊണ്ട് ഉരച്ചു എന്റെ മുഖത്തെല്ലാം അവളുടെ പൂറിലെ വെള്ളമാക്കിയിട്ട് എനിക്ക് നക്കാൻ പാകത്തിന് അവളുടെ പൂറെന്റെ വായിൽ കൃത്യമായി വരത്തക്ക വിധം വരുത്തി