ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

അതുകൊണ്ട് ആവണം ഞാന്‍ വൈകിട്ട് കതകു അടയ്ക്കും മുന്പേപ പുറത്തു ചാടിയിട്ടു രാത്രി വൈകി തിരിച്ചു എത്തിയപ്പോള്‍ മുറ്റത്ത് കുടുങ്ങി പോയത് ആണെന്ന് പാട്ടി നിരൂപിച്ചത്

പക്ഷെ അമ്മയ്കും, അച്ഛനും, ചേച്ചിയ്കും അറിയാം ഞാന്‍ മുറിയില്‍ കിടന്നു ഉറങ്ങിയത് ആണെന്ന്

ചേച്ചിയ്ക് പ്രത്യേകിച്ചും

കാരണം കിടക്കും മുന്പേു കുടിക്കാന്‍ വെള്ളം കൊണ്ട് വന്നു തന്നിട്ട് മുറിയും അടപ്പിച്ചു ഉറങ്ങാന്‍ നിര്ദേകശവും തന്നിട്ടാണ് ചേച്ചി കിടക്കാന്‍ പോയത്

ശകാരവർഷം കഴിഞ്ഞ് പാട്ടി പോകുന്നത് വരെ ഞാനൊന്നും അറിയാത്ത രീതിയിൽ ഒരു മറുപടിയും പറയാതെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒക്കെ തല തിരിച്ചു വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു

പാട്ടി നെല്പുരയിലേക്ക് പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വീടിനുള്ളിൽ കയറാൻ എഴുനേറ്റു

എഴുനേറ്റ് മുണ്ട് ശെരിയായി ഉടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അരയിൽ ഇരുന്ന ചെറു ചുരിക ‘ക്ടിൻ’ എന്ന് നിലത്തേക്ക് വീണു

ഞാനതു കുനിഞ്ഞെടുത്തു നിവർന്നപ്പോൾ അരയ്ക്കു കയ്യും കൊടുത്തു തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് അമ്മ മുൻപിൽ നില്കുന്നു

അമ്മ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞുമില്ല

പക്ഷെ ഞാൻ അടുക്കളവാതിൽ വഴി ഉള്ളിലേക്കു കയറും വരെ അമ്മ എന്നെത്തന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കുന്നത് ഞാൻ ഒളിക്കണ്ണിട്ടു കണ്ടു

അടുക്കളയിൽ അടുപ്പിനോട് ചേർന്ന് ചേച്ചി പുറംതിരിഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ട്

എന്തോ ജോലിയിലാണ്

പട്ടുപാവാടയും ബ്ലൗസും ധാവണിയുമാണ് വേഷം

കുളിച്ചു വന്നു നേരെ അടുക്കളയിൽ കയറിയതാവാനെ വഴിയുള്ളു കാരണം മുടിയിലെ ഈറൻ മാറിയിട്ടില്ല