ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

എന്റെ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ടിട്ട് കൂടെ ചേച്ചി അനങ്ങിയതുമില്ല തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതുമില്ല

എനിക്കാകെ ഉള്ളിൽ ഒരു വല്ലാത്ത ഭയം

എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുന്നതിലും ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നാണ് മൗനം

നെഞ്ചിനുള്ളിൽ എന്തോ കനം കെട്ടി നിൽക്കുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു

ഞാൻ കൂടുതൽ അവിടെ നിന്നു പരുങ്ങാതെ അകത്തളത്തു കയറി

അകത്തളം ശൂന്യം

തുളസി തറയിലും തളത്തിലെ ആവണപ്പലകയിലും വിളക്കുകൾ എരിയുന്നുണ്ട്

അഷ്ടഗന്ധം പുകച്ച മണമുണ്ട് ചുറ്റിനും

തന്തപ്പടി കാർന്നോർ നേരത്തെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റു തേവാരം കഴിച്ചെന്നു സാരം

പക്ഷെ ആളെ അവിടെങ്ങും കാണാനില്ല

തലേ രാത്രിയിൽ പെയ്ത പെരുമഴയുടെ ബാക്കിപത്രം പോലെ ഓടുകളുടെ തുമ്പിൽ നിന്നും ജലകണങ്ങൾ നടുമുറ്റത്തേക് വീഴുന്നുണ്ട്

ഞാൻ കുളപ്പുര ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു

കുളപ്പുരയോട് ചേർന്ന കുംഭപ്പുരയിൽ നിന്നും ഒരു തോർത്തെടുത്തു

ചെമ്പരത്തി മൊട്ടും ആര്യവേപ്പിലയും കറുകയും മുക്കുറ്റിയും ഒക്കെയിട്ട് മുറുക്കിയ ഒരു കുമ്പിൾ ‘അമ്മ്യാർ എണ്ണ’ ഉച്ചിയിൽ തേച്ചു

കുംഭപ്പുര എന്നത് കുളിക്കും മുൻപ് വേണ്ടുന്ന ഒരുക്കങ്ങൾക്കു ഉള്ള മുറിയാണ്

പലതരം എണ്ണകളും കുഴമ്പുകളും ഇഞ്ചയും താളിയും പൊടികളും തോർത്തുകളും മറ്റും എപ്പോളും അവിടെ ചെറിയ ഭരണികളിൽ തയ്യാറാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും പണിക്കാരി പെണ്ണുങ്ങൾ

കുംഭപ്പുര നിന്നു ഇറങ്ങിയാൽ രണ്ടു വാതിലുകൾ കാണാം കുളപ്പുരയിലേക്ക്

ഒന്ന് സ്ത്രീകൾക്കും ഒന്ന് പുരുഷന്മാർക്കും ഉള്ളതാണ്

കുളി കഴിഞ്ഞ് വന്നുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾക്കു ഉള്ളതാണ് കുളപ്പുരയുട ഉള്ളിലുള്ള മീനപ്പുര