ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

ഈ ജംഗമ വസ്തുക്കൾ ഒക്കെ സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത് ഇതേ മീനപ്പുരയിൽ തന്നെ

ഇപ്പറഞ്ഞ ക്രൂര വിനോദങ്ങൾ ഒന്നും ആദ്യ കാലത്ത് കോവിലകത്തെ പുരുഷന്മാർക് അറിയില്ലായിരുന്നു ഏനും

ആ നേരത്ത് അവിടെയ്ക്കു വേറെ ആരും തന്നെ വരാതിരിക്കാൻ ഉള്ള സൂത്രപ്പണിയാണ് ഈ വാതിൽ അടക്കൽ

അതുപോലെ ഉള്ളിൽ നടക്കുന്നതിന്റെ ലാഞ്ചന പോലും ആർക്കും കിട്ടാതിരിക്കാനാണ് പ്രത്യേകമൊരു മീനപ്പുര വെച്ചിരുന്നതിന്റെയും മറ്റും കാരണം

ദാസി പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഇടയിൽ തന്നെയുള്ള പ്രായം ചെന്ന ചില മൂത്ത ദാസികളായിരുന്നു ഇതിനെല്ലാം ഒത്താശ

കുഞ്ഞിപ്പോ പഠിക്കാൻ പോകുന്നിടത്തു ഇത്തരം ചില ഏർപ്പാടുകൾ ഒക്കെ ഉണ്ടാവില്ലേ പുതുതായി വരണോരെ താടിക്കലും മറ്റും

അതുപോലെ തന്നെ

ഇതൊക്കെ പിന്നീട് അന്തർജനങ്ങൾ തന്നെ പറഞ്ഞു അറിഞ്ഞ ശേഷാണ് നമ്പൂരിമാർ കീഴ്ജാതിയിൽ ഉള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ മൃഗത്തെ പോലെ ഉപയോഗിക്കാനും ശിക്ഷിക്കാനും ഉപദ്രവിക്കാനും ഒക്കെ തുടങ്ങിത്

കുട്ട്യേ, തിന്മയ്ക്ക് ഒരു ഉറവിടം ഉണ്ടാച്ചാൽ അത് അന്നും ഇന്നും സ്ത്രീ തന്നെയാണ് “

മൂപ്പന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരേ സമയം അത്ഭുതവും അതോടൊപ്പം തന്നെ എന്റെ മുൻ തലമുറയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നവരോട് വിദ്വേഷവും ഒന്നിച്ചു തോന്നി

മുറുക്കാൻ തുപ്പി കളഞ്ഞിട്ട് ഒരു ബീഡി കത്തിച്ചു കൊണ്ട് മൂപ്പൻ പിന്നെയും തുടർന്നു

“അന്തർജനങ്ങളുടെ കുസൃതികൾ അത്ര കൊണ്ടൊന്നും അവസാനിച്ചില്ല്യാട്ടോ

കുളിക്കിടയിൽ ഉഴിച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അറിയാല്ലോ

ഈ ഉഴിച്ചിലും പിഴിച്ചിലും കൊണ്ട് ചിലർക്ക് ഇത്തിരി വികാരത്തളിച്ചയും വരുമായിരുന്നു