ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

 

ചേച്ചിയുടെ വായിൽ നിന്നും വീണ വർത്തമാനം കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് ഒരല്പം അത്ഭുതം തോന്നിയെങ്കിലും അറിയാതെ തന്നെ ചിരിപൊട്ടി

കടകട എന്ന് ഞാൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു

പക്ഷെ ചേച്ചിയ്ക്കു ഒരു ഭാവവെത്യാസവും ഉണ്ടായില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല കൈ കൊണ്ട് ഞാൻ ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ടടക്കം അരയുടെ മുന്നിൽ തെരുപ്പിടിച്ചു എന്നെ അടുത്തേക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചേച്ചി പിന്നെയും ചോദിച്ചു “പറയെടാ, പാതിരയ്ക്കു നിനക്ക് പുറത്തു എന്തായിരുന്നു ഇടപാട്??”

 

എന്റെ അടിവയറ്റിൽ ചേച്ചിയുടെ നഖം കൊണ്ട് കയറി വല്ലാതെ വേദനിച്ചു

 

 

 

“ചേച്ചി വിട്… ഞാൻ ഉള്ളത് പറയാം പുറത്ത് എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ നോക്കാൻ പോയതാ തിരിച്ചു വന്നപ്പോ കതകു ആരോ പൂട്ടിയിരുന്നു

 

ചേച്ചി എന്റെ അരയിൽ നിന്നും വിട്” ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കൈ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

 

 

 

“ആ

 

കതകു പൂട്ടിയത് ഞാൻ തന്നെയാ

അവിടെ കിടക്കട്ടെന്ന് വെച്ചു

പാതിരാത്രിക്ക് ഏതോ മറ്റവളുമാരുടെ പാവാട പൊക്കാൻ പോയേച്ചു വന്നു കുളിരും ആസ്വദിച്ചു മഴയത്തു കിടക്കുന്നത് ഞാൻ ജനലിൽ കൂടെ കണ്ടായിരുന്നു

 

ഹോ

 

എന്തായിരുന്നു കിടപ്പ്

 

കാമുകിയുടെ കുറുമ്പാടിന്റെ ഓർമ്മകൾ അയവിറക്കി അങ്ങ് കിടക്കുവല്ലായിരുന്നോ

 

ക്ഷീണം കാണാതിരിക്കാൻ തരമില്ലല്ലോ

 

ഏതോ എപ്പരാച്ചിയുടെ കവയ്ക്കിടയിൽ കുത്തി മറിഞ്ഞതിന്റെ ക്ഷീണം തീർക്കാൻ മഴയത്തു തൊടിയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ ഒരു അനന്തശയനം

 

ചെറ്റ പൊക്കാൻ നടക്കുന്ന തെമ്മാടി” ചേച്ചി ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇത്തരത്തിൽ ഉള്ള ‘ചന്ത’ വർത്തമാനം പറയുന്നത് ഞാൻ കേൾക്കുന്നത്