ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

എന്നിട്ട് രാജാവിന് കൊടുക്കാൻ ചെന്തമിഴിൽ ഉള്ള ഒരു ഓല ഏല്പിച്ച ശേഷം ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകി

നാലാം നാൾ ഓല കൈപ്പറ്റിയ രാജാവിനു അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം പണ്ഡിതന്മാർ തർജ്ജിമ ചെയ്ത് കൊടുത്തു

“ആയതിനാൽ ഇന്നേക്ക് മുപ്പത്തിയൊന്നു വർഷം തികയുന്ന ദിവസം മലയാള ദേശത്തു നിന്നും ഒരു വീശിഷ്ട വ്യെക്തി നിന്റെ മകനെ അന്വേഷിച്ചു എത്തും

അവൻ ആ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചു പോകേണ്ടതാകുന്നു

അവന്റെ കർമവിധിയിൽ മലയാള ദേശത്തു പണ്ട് മണ്മറഞ്ഞു പോയൊരു മൂകാംബികാ ദേവിയുടെ സ്വയംഭൂ വിഗ്രഹം അനാച്ഛാദനം ചെയ്യുവാനും പിന്നീട് അതിനു മുടങ്ങാതെ തേവാരം കഴിച്ചു കൂടുവാനും പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു

അവനെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുന്ന വ്യക്തിയുടെ കൈവശം ഈ സന്ദേശം എത്തിക്കുവാൻ അവനെ ശട്ടം കെട്ടുക

ഈ സന്ദേശം വായിക്കുന്നത് അവനെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയവൻ എങ്കിൽ മൂകാംബികാ ദേവിയുടെ നിലയാത്ത കടാക്ഷത്തിനായി തേവാരം കഴിച്ചു കൂടുവാൻ അവനു വേണുന്നത് ചെയ്തു കൊടുക്കുക – എന്ന് മധുര വാഴും പൊന്ന് തമ്പുരാന്റെ പ്രിയമുള്ള ദാസൻ ഭവിഷ്യവാണി ദണ്ഡപാണി നായ്ക്കർ”

മുൻപേതോ കാലത്ത് തന്നെ ഇതെല്ലാം പ്രവചിക്കപ്പെട്ടത് ആയിരുന്നെന്നും മധുര രാജാവിന്റെ കൊട്ടാരത്തിലെ ജ്യോൽസ്യൻമാരിൽ ആരുടെയോ സന്ദേശത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമാണ് കേട്ടതെന്നും ബോധ്യമായ രാജാവ് ആദിശേഷൻ അയ്യർക്ക് സാമൂതിരിയുടെ സഹകരണത്തോടെ ആ സ്ഥലം അത്രയും തുല്യം ചാർത്തി കൊടുക്കുകയും അവിടെ തേവാരത്തിനു വേണ്ടുന്ന എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങൾക്കുമായി ഒരു കൂട്ടം ആളുകളെ വിട്ടു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു