ആദിത്യ അയ്യരുടെയും ആദിലക്ഷ്മി അയ്യരുടെയും ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ 2 [തുണ്ടത്തു എഴുത്തച്ഛൻ] 366

വന്നവരിൽ പലരും അനവധി പാരിതോഷികങ്ങളും നൽകി

വിവാഹ സമ്മാനം എന്ന രീതിയിൽ ആ പറമ്പിൽ നല്ലൊരു ഇല്ലം പണിയിച്ചുകൊള്ളാൻ രാജാവ് അദ്ദേഹത്തെ അറിയിച്ചു

അങ്ങനെ നെടുംകോവിൽപേരൂർ കോവിലകത്തിനു തറക്കല്ല് വീണു

പിന്നീട് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പല പല പരിണാമങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോയ ശേഷമാണ് ഇന്നീ കാണുന്ന നിലവറയും കോവിലകവും അനുബന്ധ സമുചയങ്ങളും എല്ലാം വന്നത്

ഇന്നിപ്പോൾ നിലവറ ഉള്ളത് പഴയ കുഴിയമ്പലം ഇരുന്ന ഭാഗത്ത് ആണു

യഥാർത്ഥ വിഗ്രഹവും അരുവിയും ഇപ്പോളും ഇതിനു അടിയിൽ ഉണ്ടെന്ന് ഉള്ളതിന്റെ തെളിവാണ് നിലത്തു ചെവിയോർത്താൽ കേൾക്കാൻ കഴിയുന്ന ജലത്തിന്റെ കളകളാരവം

അതിൽ നിന്നും ഭൂമിക്കടിയിലൂടെ നീട്ടിയൊരു ഓവാണ് കുളത്തിലും വെള്ളം നില നിർത്തുന്നത്

നിലവറയിലെ തണുപ്പ് നിറഞ്ഞ ഇരുട്ടിൽ കല്ല് കൊണ്ടുള്ള ഒരു കെട്ടിന് മുകളിൽ പ്രകാശിക്കുന്ന കെടാവിളക്കിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിന് പിന്നിലായി 3 അടി ഉയരമുള്ള പഞ്ചലോഹത്തിൽ തീർത്ത മൂകാംബികാ ദേവിയുടെ വിഗ്രഹം

അതിൽ കണ്ണുകളുടെ സ്ഥാനത്ത് ചുവന്ന മാണിക്യ കല്ലുകളാണ് പതിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്

കെടാ വിളക്കിന്റെ നാളത്തിൽ ആ കണ്ണുകൾ സദാ വെട്ടി തിളങ്ങുന്നു

പുലർകാല സരസ്വതി രൂപത്തിൽ ഭഗവതിയെ ധ്യാനിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ മനസ്സാലെ ചൊല്ലി:

“സരസ്വതി നമസ്തുഭ്യമ് വരദേ കാമരൂപീണി,

വിദ്യാരംഭം കരിഷ്യാമി, സിദ്ധിർ ഭവതുമേ സദാ”

മനസ്സിനൊരു കുളിർമ തോന്നി

വിളക്കിന്റെ മുൻപിൽ ഇരുന്ന കുഞ്ഞു ഉരുളിയിൽ നിന്നും അല്പം സാരസ്വതഘ്രതം നെയ്യ് എടുത്തു സേവിച്ചു