അടിവാരം 4 [രജനി കന്ത്] 369

മാത്തപ്പൻ വരുന്നതും പോകുന്നതും പുറകെ അച്ഛാമ്മ പോകുന്നതും അതിന്
പുറകെ ആലിസ് പോകുന്നതും എല്ലാം ഒരാൾ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നുണ്ടായി
രുന്നു…. ദാസൻ….!

അച്ഛാമ്മയും മകളും തന്റെ കൈയിൽ നിന്നും വഴുതിപോയി എന്ന് ദാസന് മനസിലായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…..

താൻ കൊടുത്ത വിവരങ്ങൾ വെച്ചുകൊണ്ട്
തോമസ്കുട്ടിയെ അകത്താക്കിയിട്ടു അച്ചാമ്മയെയും മകളെയും റെയ്ഞ്ചർ കൈവശപ്പെടുത്തിയതിൽ വല്ലാത്ത വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു ദാസന്…
പക്ഷേ റെയ്ഞ്ചറോഡ് മുട്ടാനുള്ള പാങ്ങൊ
ന്നും തനിക്കില്ലന്ന് ദാസന് നന്നായിട്ടറിയാം…

കൊല്ലിപ്പാറയിലെ വീണു കിടക്കുന്ന മരുത്
മരത്തിൽ ഇരുന്ന് ദൂരെ നിന്ന് അച്ഛാമ്മ നടന്നു വരുന്നതും നോക്കി കുലയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയ കുണ്ണയും തഴുകി മാത്തപ്പൻ ഓർത്തു….

ഇന്നിവളെ ഊക്കി പതപ്പിക്കണം… മാത്തപ്പന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് അടിമയാക്കണം…
എന്നിട്ട് വേണം ആലീസ് എന്ന മൊട്ട് വിടർത്താൻ…. ആലിസിനെ ഓർത്തപ്പോൾ മാത്തപ്പന്റെ പീരങ്കി കുണ്ണ ഒന്നു വെട്ടി വിറച്ചു….. ഈ സമയം നാണത്തിൽ മുങ്ങിയ ചിരിയോടെ അച്ഛാമ്മ അടുത്തെ
ത്തിയിരുന്നു…..

തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്ന മാത്തപ്പനോട്
“ങ്ങും…. എന്താ ഇങ്ങനെ വല്ലാത്ത ഒരു നോട്ടം… ”

“എന്റെ അച്ഛമ്മേ….. നിന്നെ എത്ര നോക്കിയാലും കൊതി തീരില്ല…. എന്തൊരു
അഴകാ നിന്നെക്കാണാൻ…
നിന്റെ മുടിയും നഖവും പോലും കളിയില്ല…
മൊത്തം ഞാൻ തിന്നും… ”

മാത്തപ്പന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അടിമുടി കുളിരു കോരിയെങ്കിലും അതു മറച്ചുകൊ
ണ്ട് അച്ചാമ്മ പറഞ്ഞു….

“ഞാനെ പതിനാറുകാരിയൊന്നും അല്ല..
വയസ്സ് മുപ്പത്തിയാറായി…. മൂന്നു പെറ്റതാ…”

” നിന്നെ ഞാൻ ഇനിയും പെറീപ്പിക്കും….
എനിക്ക് വേണ്ടി പെറുകേലേടി നീ… ”

എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ അച്ഛാമ്മയെ ആഞ്ഞു പുൽകി….
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി ഊമ്പി…
അച്ഛാമ്മയും ആവേശത്തോടെ അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു….

അച്ഛമ്മയുടെ ചട്ടയും മുണ്ടും ഓരോന്നായി
അഴിച്ചു മാറ്റുന്നത് തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള വളർച്ച മുറ്റിയ താന്നിമരത്തിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് ആലിസ് വായും പൊളിച്ചു നോക്കി നിന്നു…

തുടരും…
വായിക്കുന്ന ചങ്ക്‌സ് മുകളിലുള്ള ഹൃദയത്തിൽ തൊടാൻ മറക്കല്ലേ….