അമ്മ കട്ടിലിൽ തിരിഞ്ഞുകിടന്നു. നേർത്തൊരു നെടുവീർപ്പ്.
ഉണ്ണി പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. അമ്മയുടെ പുറംഭാഗം അവന് കാണാമായിരുന്നു. പുതപ്പ് ദേഹത്ത് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
“ഉണ്ണീ…” അമ്മ പതിയെ വിളിച്ചു.
ഉണ്ണി ഞെട്ടി. അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു.
“ഉറങ്ങിയോ അവൻ?” അമ്മ സ്വയം ചോദിച്ചു.
അവൻ അനങ്ങാതെ കിടന്നു. അമ്മ പതിയെ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. നേർത്തൊരു ഞരക്കം.
“ആഹ്, എന്റെ നടുവേദന.”
അമ്മയുടെ കാലടി ശബ്ദം കേട്ടു. അടുക്കള ഭാഗത്തേക്ക് പോകുന്ന ശബ്ദം.
ഉണ്ണി പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. മുറിയിൽ താൻ മാത്രമാണെന്ന് അവനറിഞ്ഞു. കട്ടിലിന്റെ മറ്റേ അറ്റത്ത്, പുതപ്പ് അലസമായി കിടക്കുന്നു. അവന്റെ ഹൃദയം ഇപ്പോഴും വേഗത്തിൽ മിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവന്റെ മനസ്സിൽ ആ കാഴ്ച വീണ്ടും തെളിഞ്ഞു. അച്ഛന്റെ അരക്കെട്ടിന്റെ താളത്തിലുള്ള ചലനങ്ങൾ, അമ്മയുടെ ഞരക്കങ്ങൾ, കിതപ്പുകൾ… എന്തായിരുന്നു അതൊക്കെ? ഒരു പുതിയ ലോകം അവന്റെ മുന്നിൽ തുറക്കുന്നതുപോലെ അവന് തോന്നി. ഒ
രുതരം ആകാംഷയും ഭയവും അവന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു. അവൻ പതിയെ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
നേരം നന്നായി വെളുത്തിരുന്നു. പക്ഷികൾ ചിലച്ചു പറക്കുന്നു. ഒരു പുതിയ ദിവസം തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, ഇന്നത്തെ ദിവസം അവന് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു രഹസ്യം അവന്റെ മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടക്കും.
അവൻ പതിയെ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. അവന്റെ ശരീരം ഒരുതരം തളർച്ച അനുഭവപ്പെട്ടു. എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് അവന് പൂർണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവന്റെ മനസ്സ് ഒരുതരം ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു.
