സാം ഉറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കിയതിനു ശേഷം ബാര് റൂമില് പോയി, വിസ്ക്കിയും സോഡയും ഐസുമെടുത്ത് വരുന്ന ഭാര്യയെ നോക്കി അനിയന് ചോദിച്ചു.
“വീട്ടില് ഒരാള് വന്നതാ…”
സൂസന് അയാളെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതും നമ്മടെ ഒരാവശ്യത്തിന്! എന്നിട്ട് അയാക്ക് കുടിക്കാന് വല്ലതും കൊടുത്തോ, അയാളെ വേണ്ടപോലെ സ്വീകരിച്ചോ എന്നൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കരുത്! ഇതുപോലെ ഒരു മൈരന് കെട്ടിയോന്!”
അവള് പാനീയങ്ങള് മുമ്പിലെ മേശമേല് വെച്ചു.
“നീ കുടിക്കാന് കൊടുക്കുന്നത് ഒക്കെ ഞാന് കണ്ടു!”
മദ്യം ഗ്ലാസ്സുകളിലെക്ക് പകര്ന്നുകൊണ്ട് അനിയന് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ഫോണ് ചെയ്യുമ്പം നിന്റെ പൂറ്റില് വെരലിട്ടു അവന് പിന്നെ ചെയ്തത് എന്നാ? ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ലാന്ന് കരുതണ്ട!”
“ഒഹ്! അതോ?”
ലാറിയോട് ചേര്ന്ന് ഉരുമ്മി അമര്ന്നിരുന്ന് കൊണ്ട് സിഗരെറ്റ് പായ്ക്കറ്റില് നിന്നും ഒന്നെടുത്ത് കത്തിച്ചുകൊണ്ട്, ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“അത് പിന്നെ നമ്മടെ ഒരാവശ്യത്തിന് വന്നതല്ലേ അച്ചായാ…”
അവള് പുകയൂതി വിട്ടു.
“അതൊക്കെ അങ്ങ് കണ്ടില്ലാന്ന് വെക്ക്! മാത്രവല്ല പെണ്ണുങ്ങളെ അവരുടെ കെട്ട്യോന്മാരുടെ മുമ്പി വെച്ച് മൊലേം കുണ്ടീം ഒക്കെ ഞെക്കുന്നത് ഇയാക്ക് ഭയങ്കര ത്രില്ലാ…നമുക്കിപ്പം എന്നാ നഷ്ട്ടപ്പെടാനാ?”
“എടീ അടീല് വല്ലതും ഇട്ടോണ്ട് വരാന് മേലാരുന്നോ?”
മദ്യ ഗ്ലാസ്സെടുത്ത് ലാറിയ്ക്ക് നല്കിക്കൊണ്ട്, സ്കര്ട്ട് മാറി നഗ്നമായ, അവളുടെ തടിച്ച തുടകള്ക്കിടയിലെക്ക് നോക്കി അയാള് ചോദിച്ചു.
“പൂറു കാണാവോ?”
പുകയൂതിപ്പറത്തിക്കൊണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“പിന്നെ കാണത്തില്ലേ?”
അവര്ക്കൊപ്പം മദ്യഗ്ലാസ് ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ട് അയാള് പറഞ്ഞു.
“പൂറു മാത്രവോ? അവന് വിരലും ഒക്കെ ഇട്ട് നനച്ച് കൊഴച്ച് വെച്ചേക്കുവല്ലേ? അതും കാണാം!”
“സാരമില്ലന്നേ.”
അയാളെ സമാശ്വസിപ്പിക്കുന്ന സ്വരത്തില് സൂസന് പറഞ്ഞു.
“ടേംസ് ആന്ഡ് കണ്ടീഷന്സ് ഒക്കെ നമ്മള് പറയുന്ന ലെവലിലേക്ക് വരികാണേല് ഇന്ന് ഞാന് ഇയാള്ക്ക് കൊടുക്കും. ഒരു സന്തോഷത്തിന്!”
“ചിയേഴ്സ്!!”
അവര് മൂവരും പറഞ്ഞു.
Thaalam thettiya thaarattinte oru feel
Athinte bakki ezhuthamo
ഇടയ്ക്കു നോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടെ തുടർക്കഥ അവസാനിക്കുന്നത് കണ്ടു. പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാത്തതു കൊണ്ട് അതു വിട്ടു. ഇന്ന് ഒരു കൗതുകം. നോക്കിയപ്പോൾ അതാ ഒരു തുടരനല്ലാത്ത കഥ! വായിച്ചു. രസകരമായ ദൃശ്യങ്ങൾ. ഞാനാസ്വദിച്ചു.
എങ്കിലും…
വേഗത്തിൽ എഴുതിയതാണെന്നു തോന്നി. അപ്പോൾ കമന്റുകൾ നോക്കി. തോന്നൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. സൈറ്റിനു പറ്റിയ കഥ. എന്നാലീ ഡയലോഗുകൾ മുൻപും വായിച്ചപോലെ. ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം. പിന്നെ അവസാനത്തോടടുത്തപ്പോൾ പരിണാമവും എങ്ങിനെയോ കത്തി. സാധാരണ അങ്ങനെ മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു മണ്ടനാണ്.
അപ്പോൾ പഴയ സ്മിതയെവിടെ? ഇനിയെന്നു കാണും? കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഞാനിപ്പോൾ ഒന്നുമെഴുതുന്നില്ല. എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു കഥ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ആഴ്ച്ചകളിൽ ഒരിക്കൽ നിലവിളിക്കുന്നത് അങ്ങവഗണിക്കും.
സ്നേഹത്തോടെ
ഋഷി