അമരന്നുരഞ്ഞു.
“ഞാനിത് എപ്പഴേ ഇവളോട് പറയുന്നതാ എന്നറിയാമോ?”
സൂസനെ പിടിച്ച് തന്റെ മടിയിലേക്കിരുത്തി അയാള് തുടര്ന്നു.
“കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാന് പറ്റാത്തത് കൊണ്ടാ കേട്ടോ!”
അവളുടെ മുലകള് പിടിച്ച് ഒന്ന് ഞെക്കി വിട്ടുകൊണ്ട് ലാറി പറഞ്ഞു.
“എടീ ചെറുക്കന്!”
അയാള് ഭയത്തോടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
“ചെറുക്കനെ ഓര്ത്ത് പേടിക്കണ്ട!”
ജീന്സിന് മുമ്പില് മുഴച്ച് പൊങ്ങി നില്ക്കുന്ന ലാറിയുടെ കുണ്ണമേല് ഒന്ന് ഞെങ്ങിപ്പൊങ്ങി ഇരുന്നുകൊണ്ട് സൂസന് പറഞ്ഞു.
“അവനുറങ്ങിയോന്ന് നോക്കാന് കൂടി വേണ്ടിയാ ഞാന് മുമ്പേ അകത്തേക്ക് പോയെ! ചെറുക്കന് ഉറങ്ങുവാ!”
“ഇവള് വന്നാ ഒരു ഒഡീഷന്റെയും ആവശ്യമില്ല…”
കൈതാഴ്ത്തി അവളുടെ തുടകള് മാറി മാറി അമര്ത്തി തഴുകിക്കൊണ്ട് ലാറി പറഞ്ഞു.
“നമ്മടെ മില്ക്കോവയും ഇപ്പഴത്തെ സെന്സേഷനുമൊക്കെ മാറി നില്ക്കില്ലേ ഇവള് ഒന്ന് ഫീല്ഡിലേക്ക് വന്നാല്! അതുപോലത്തേ മുലേം കുണ്ടീം പിന്നെ ഒടുക്കത്തെ സ്റ്റാമിനയുമല്ലേ ഇവള്ക്ക്! ക്രിയാറ്റിനോയൊ അനബോളിക് സ്റ്റേറോയിഡോ ആംഫെറ്റാമെയിന്സോ പോലത്തെ ഒരു സ്റ്റിമുലേറ്ററുമില്ലാതെ എത്ര മണിക്കൂറ് വേണേലും ഡോഗീലും മിഷണറീലും സ്പൂണിലും കെടന്ന് ഊക്കാന് നിങ്ങടെ വൈഫിനു പറ്റും…”
ലാറിയുടെ വാക്കുകള് കേട്ട് അനിയന് അമ്പരന്നു.
“എന്തിനാ ഇങ്ങനെ തനി പൊട്ടന് നാട്ടുംപുറത്ത് കാരനെപ്പോലെ കണ്ണുമിഴിച്ച് നോക്കുന്നെ?”
മദ്യഗ്ലാസ് കയ്യിലെടുത്ത് സൂസന് ചോദിച്ചു.
“ലാറിയുടെ കൂടെ നാലഞ്ച് പ്രാവശ്യം ഞാന് അടിച്ചു പൊളിച്ചിട്ടുണ്ട്!”
“നിങ്ങടെ ഓപ്പണ് മാരിയേജ് അല്ലെ?”
വീണ്ടും സൂസന്റെ മുലകള് ടോപ്പിന് മുകളിലൂടെ മാറി മാറി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ലാറി ചോദിച്ചു.
“അതാ ഞാന് നിങ്ങളുടെ മുമ്പില് വെച്ച് സൂസനോട് ഇത്ര ഫ്രീ ആയി ഇടപെടുന്നെ. ഓപ്പണ് മാരിയേജ് ആകുമ്പം ഇതൊക്കെ ആകാല്ലോ!”
“പിന്നെന്താ!”
തന്റെ മുലകളില് അമരുന്ന ലാറിയുടെ കൈത്തലത്തില് അമര്ത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് സൂസന് പറഞ്ഞു.
“നീ ഇഷ്ടമുള്ളത് പോലെ ധൈര്യമായി പിടിച്ചോ! അച്ചായന് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലെന്നു മാത്രമല്ല നീയെന്റെ മൊലയ്ക്ക് പിടിയ്ക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് കമ്പിയടിച്ച് ഇരിക്കുവാ. അച്ചായനും ഇതൊക്കെ ഇഷ്ടം തന്നെയാ. നീ പോയിക്കഴിഞ്ഞ് പിന്നെ എന്നെ കിടത്തി ഉറക്കില്ല എന്നേയുള്ളൂ.”
Thaalam thettiya thaarattinte oru feel
Athinte bakki ezhuthamo
ഇടയ്ക്കു നോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടെ തുടർക്കഥ അവസാനിക്കുന്നത് കണ്ടു. പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാത്തതു കൊണ്ട് അതു വിട്ടു. ഇന്ന് ഒരു കൗതുകം. നോക്കിയപ്പോൾ അതാ ഒരു തുടരനല്ലാത്ത കഥ! വായിച്ചു. രസകരമായ ദൃശ്യങ്ങൾ. ഞാനാസ്വദിച്ചു.
എങ്കിലും…
വേഗത്തിൽ എഴുതിയതാണെന്നു തോന്നി. അപ്പോൾ കമന്റുകൾ നോക്കി. തോന്നൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. സൈറ്റിനു പറ്റിയ കഥ. എന്നാലീ ഡയലോഗുകൾ മുൻപും വായിച്ചപോലെ. ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം. പിന്നെ അവസാനത്തോടടുത്തപ്പോൾ പരിണാമവും എങ്ങിനെയോ കത്തി. സാധാരണ അങ്ങനെ മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു മണ്ടനാണ്.
അപ്പോൾ പഴയ സ്മിതയെവിടെ? ഇനിയെന്നു കാണും? കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഞാനിപ്പോൾ ഒന്നുമെഴുതുന്നില്ല. എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു കഥ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ആഴ്ച്ചകളിൽ ഒരിക്കൽ നിലവിളിക്കുന്നത് അങ്ങവഗണിക്കും.
സ്നേഹത്തോടെ
ഋഷി