“ഒന്ന് പതുക്കെ ഒച്ചയിട് മൈരേ!”
അകത്തേക്ക് നോക്കി അനിയന് പറഞ്ഞു.
“ആ ചെറുക്കന് എങ്ങാനും എഴുന്നേറ്റു വന്ന് ഇതെങ്ങാനും കണ്ടാ! എന്നാ ആല്മഹത്യ ചെയ്താ മതി! മൈര്!”
“പിന്നെ!!”
ലാറിയുടെ ചുണ്ടുകളില് നിന്നും തന്റെ ചുണ്ടുകള് വേര്പെടുത്തി സൂസന് പറഞ്ഞു.
“ഒറങ്ങി കഴിഞ്ഞാ ആന വന്നു കുത്തിയാപ്പോലും അവനറിയില്ല! എന്നിട്ടാ!”
“എന്നിട്ട്?”
അനിയന് അവരെ നോക്കി.
“നിങ്ങള് അവടെ മൊലേപ്പിടിക്കുവോ പൂറ്റില് വെരല് ഇടുവോ എന്നാ വേണേലും ചെയ്യ്! പക്ഷെ കൂട്ടത്തി പറയാനുള്ള കാര്യവും കൂടി ഒന്ന് പറ! ഇത് ചുമ്മ ഒരുമാതിരി എന്നെ വടിയാക്കാന്…!”
അനിയന് തന്റെ ഇഷ്ട്ടക്കേട് പുറത്ത് കാണിച്ചു.
“പറയാം അച്ചായാ!”
ലാറി തന്നെ എഴുന്നേല്പ്പിച്ച് സോഫയില് മലര്ത്തിക്കിടത്തവേ സൂസന് പറഞ്ഞു.
“ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്…അച്ചായന് ഉടനെ വായു ഗുളിക വാങ്ങാന് ഒന്നും പോകേണ്ടല്ലോ!”
സൂസന് പൂര്ണ്ണനഗ്നയായി സോഫയില് മലര്ന്നു കിടന്നു.
“ഒരു സിഗരെറ്റ് ഇങ്ങെടുത്ത് കത്തിച്ചു തന്നെ അച്ചായാ!”
അവള് കവകള് വിടര്ത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പൂറ്റില് കുണ്ണ കേറ്റി അടിച്ചൂക്കുമ്പം ലാറിയ്ക്ക് ഞാന് വലിക്കുന്നത് കാണാന് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാ..എനിക്കും…”
അപ്പോഴേക്കും ലാറി ജീന്സ് ഊരിമാറ്റിയിരുന്നു.
അയാളുടെ നീണ്ട പത്തിഞ്ച് നീളമുള്ള, മൂന്നിഞ്ച് വ്യാസമുള്ള കറുത്ത കുണ്ണയിലേക്ക് കണ്ണുകള് മിഴിച്ച് അനിയന് നോക്കിയിരുന്നു.
“കണ്ടുപടിക്ക്!”
ലാറിയുടെ കുണ്ണയിലേക്ക് കണ്ണുകള് മിഴിച്ച് നോക്കുന്ന അനിയനോട് സൂസന് പറഞ്ഞു.
“ഇതിനെയോക്കെയാണ് അക്ഷരം തെറ്റാതെ കുണ്ണയെന്നു വിളിക്കേണ്ടത്! അല്ലാതെ നിങ്ങടെ കാലിനെടേലേ ആ ഒറക്കം തൂങ്ങി കോവക്കേനെയല്ല!”
അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് സിഗരെറ്റ് കത്തിച്ചു കൊടുക്കാന് എഴുന്നേറ്റപ്പോള് സൂസനും ലാറിയും ഒരുമിച്ച് അനിയന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നോക്കി.
അയാളുടെ നൈറ്റ് ഡ്രസ്സിനകത്ത് ഉദ്ധരിച്ച ലിംഗത്തിന്റെ ഔട്ട്ലൈന് അവര് കണ്ടു.
Thaalam thettiya thaarattinte oru feel
Athinte bakki ezhuthamo
ഇടയ്ക്കു നോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടെ തുടർക്കഥ അവസാനിക്കുന്നത് കണ്ടു. പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാത്തതു കൊണ്ട് അതു വിട്ടു. ഇന്ന് ഒരു കൗതുകം. നോക്കിയപ്പോൾ അതാ ഒരു തുടരനല്ലാത്ത കഥ! വായിച്ചു. രസകരമായ ദൃശ്യങ്ങൾ. ഞാനാസ്വദിച്ചു.
എങ്കിലും…
വേഗത്തിൽ എഴുതിയതാണെന്നു തോന്നി. അപ്പോൾ കമന്റുകൾ നോക്കി. തോന്നൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. സൈറ്റിനു പറ്റിയ കഥ. എന്നാലീ ഡയലോഗുകൾ മുൻപും വായിച്ചപോലെ. ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം. പിന്നെ അവസാനത്തോടടുത്തപ്പോൾ പരിണാമവും എങ്ങിനെയോ കത്തി. സാധാരണ അങ്ങനെ മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു മണ്ടനാണ്.
അപ്പോൾ പഴയ സ്മിതയെവിടെ? ഇനിയെന്നു കാണും? കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഞാനിപ്പോൾ ഒന്നുമെഴുതുന്നില്ല. എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു കഥ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ആഴ്ച്ചകളിൽ ഒരിക്കൽ നിലവിളിക്കുന്നത് അങ്ങവഗണിക്കും.
സ്നേഹത്തോടെ
ഋഷി