“പറഞ്ഞെ…നടക്കുവോ?”
“നടക്കും!”
പുകയൂതി വിട്ടുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
അയാളുടെ മുഖത്ത് ആശ്വാസത്തിന്റെ തെളിച്ചം കടന്നുവന്നു.
“പക്ഷെ ഇച്ചിരെ വളഞ്ഞ വഴിയാ! ആ വഴിക്ക് പോയാ കാര്യം നടക്കും. മാനോം അഭിമാനോം ഒക്കെ ഓര്ത്ത് കാലിന്റെ എടേല് കയ്യും ചുരുട്ടി ഇരുന്നാ കാര്യം നടക്കുവേല!”
അനിയന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“ഇപ്പം ഒണ്ടായേക്കുന്ന ബാങ്ക് ജപ്തീടെ കാര്യം മാത്രവല്ല…”
സിഗരെറ്റ് ആഞ്ഞു വലിച്ചുകൊണ്ട് സൂസന് അയാളെ നോക്കി.
“നിങ്ങടെ സാലറീം എനിക്ക് കിട്ടുന്നതും ഒക്കെ കൊണ്ട് ലൈഫ് അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുപോകും. അല്ലാതെ വലുതായി ഒന്നും ഏണ് ചെയ്യാന് പറ്റില്ല. ഇവിടെ അങ്ങനെ ആജീവനാന്തം ഒന്നും കഴിയാന് നമക്ക് പറ്റത്തില്ല. നാട്ടില് സെറ്റില് ചെയ്ത് നല്ല രീതീല് സുഖിച്ച് ജീവിക്കണം എങ്കില് വേറെ രീതീല് ഒക്കെ പൈസ ഉണ്ടാക്കേണ്ടി വരും!”
“വേറെ ഏത് രീതീല്?”
“ബീപ്പി കൂട്ടാതെ ഞാന് പറയുന്നത് ഒന്ന് കേള്ക്ക്!”
സൂസന് ഒന്നിളകിയിരുന്നു.
“ഞങ്ങടെ പ്രൊഡക്ഷന് കണ്ട്രോളര് ലാറിയില്ലേ, ലാറി വില്സന്? ആ ആസ്ട്രേലിയക്കാരന്? അവന്റെ ഐഡിയയാ ഇത്…”
“ഐഡിയ എന്നതാന്ന് പറയെടീ!”
അനിയന് അക്ഷമനായി.
“പോണ് ഫിലിമില് ഡ്യൂപ്പ് ആയി അഭിനയിക്കുക!”
“എഹ്?”
അനിയന് അന്ധാളിച്ച് അവളെ നോക്കി.
” പോണ് ഫിലിമില് ഡ്യൂപ്പ് ? അതിന് പോണ് ഫിലിമില് ഊക്ക് മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ? സ്റ്റണ്ട് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ! പിന്നെ ഡ്യൂപ്പ് എന്നെത്തിനാ”
“ഒഹ്! ഇതിയാന്റെ ഒരു കാര്യം!”
സാന്ദ്രയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.
“ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാല് അത് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യാന് സമ്മതിക്കുവേല!”
“എന്നാ നീ പറ!”
“പോണ് ഫിലിംസും സീരീസും ഒക്കെ നന്നായി മാര്ക്കറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നത് എപ്പോഴും നല്ല സൂപ്പര് സ്റ്റാര് പോണ് നായികമാര് അഭിനയിക്കുന്ന ഫിലിംസാ എപ്പോഴും. ഇന്ഗ്രിഡ് സ്റ്റെപ്പാങ്കോവാ, സോഫീ റീസ്, കേയ്ഡെന് ക്രോസ്, ലാനാ റോഡ്സ് തുടങ്ങി മിയാ മല്ക്കൊവായും സണ്ണി ലിയോണിയും വരെയുള്ള പ്രശസ്തരുടെ ഫിലിംസ് മാത്രമേ ശരിക്കും മാര്ക്കറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നുള്ളൂ…”
Thaalam thettiya thaarattinte oru feel
Athinte bakki ezhuthamo
ഇടയ്ക്കു നോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടെ തുടർക്കഥ അവസാനിക്കുന്നത് കണ്ടു. പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാത്തതു കൊണ്ട് അതു വിട്ടു. ഇന്ന് ഒരു കൗതുകം. നോക്കിയപ്പോൾ അതാ ഒരു തുടരനല്ലാത്ത കഥ! വായിച്ചു. രസകരമായ ദൃശ്യങ്ങൾ. ഞാനാസ്വദിച്ചു.
എങ്കിലും…
വേഗത്തിൽ എഴുതിയതാണെന്നു തോന്നി. അപ്പോൾ കമന്റുകൾ നോക്കി. തോന്നൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. സൈറ്റിനു പറ്റിയ കഥ. എന്നാലീ ഡയലോഗുകൾ മുൻപും വായിച്ചപോലെ. ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം. പിന്നെ അവസാനത്തോടടുത്തപ്പോൾ പരിണാമവും എങ്ങിനെയോ കത്തി. സാധാരണ അങ്ങനെ മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു മണ്ടനാണ്.
അപ്പോൾ പഴയ സ്മിതയെവിടെ? ഇനിയെന്നു കാണും? കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഞാനിപ്പോൾ ഒന്നുമെഴുതുന്നില്ല. എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു കഥ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ആഴ്ച്ചകളിൽ ഒരിക്കൽ നിലവിളിക്കുന്നത് അങ്ങവഗണിക്കും.
സ്നേഹത്തോടെ
ഋഷി