അനിയന്‍ അക്ഷമയോടെ അവളെ നോക്കി.
“അവരില്‍ പലര്‍ക്കും ഹെല്‍ത്ത് ഇഷ്യൂസ് ഉണ്ട്,”
അവള്‍ തുടര്‍ന്നു.
“എജും പിന്നെ പെയിനും ഒക്കെ. അതുകൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് ഡ്യൂപ്പ് ആയി ആക്റ്റ് ചെയ്‌താല്‍ അവര്‍ക്ക് കിട്ടുന്ന ഫിഫ്റ്റീ പേര്‍സന്‍റ്റ് റെമ്യൂണറേഷന്‍ ഡ്യൂപ്പിന് കിട്ടും! നമ്മള്‍ പോണ്‍ ഫിലിമില്‍ അഭിനയിച്ചു എന്നാരും അറിയുകയും ഇല്ല…”
അപ്പോഴേക്കും താഴെ ഒരു ബെന്‍സ് വന്ന് നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ട് സാന്ദ്ര അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി.
അവളുടെ മുഖം ഒന്നുകൂടി പ്രകാശിച്ചു.
“ബാക്കി ലാറി എക്സ്പ്ലൈന്‍ ചെയ്യും!”
അവള്‍ പറഞ്ഞു.
കാറില്‍ നിന്നും ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്‍ ഊര്‍ജ്ജസ്വലതയോടെ ഇറങ്ങി മുകളിലേക്ക് വന്നു.
“ലാറി കടന്നു പോരെ!”
മണിയൊച്ച കേട്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
ദീര്‍ഘകായനായ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ അകത്തേക്ക് വേഗത്തില്‍ കയറി വന്നു. അതിനൊത്ത വണ്ണം. അയാളുടെ ജീന്‍സിന്‍റെ മുന്‍ഭാഗം മുഴച്ചിരുന്നു. അയാളോട് ചുവന്ന ടീ ഷര്‍ട്ടും മഞ്ഞ ജീന്‍സും ധരിച്ചിരുന്നു.
“ഹായ് സൂസന്‍!”
അയാള്‍ അവളെ അമര്‍ത്തിപ്പുണര്‍ന്നു.
അവളുടെ ബ്രായിടാതെ ഫ്രീയായി ടോപ്പിനുള്ളില്‍ കിടന്ന വലിയ മുലകള്‍ അയാളുടെ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ന്നു ഞെരുങ്ങി.
പാന്റിയിടാതെ ഫ്രീയായി സ്ക്കര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ കിടന്ന അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് അയാളുടെ കരുത്തുറ്റ മുന്‍ഭാഗം തറഞ്ഞു കയറി. അവളുടെ ചുണ്ടുകളില്‍ അമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചതിന് ശേഷം അയാള്‍ അവളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.
“നീ ബ്രായും പാന്റിയും ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ല അല്ലെ?”
അയാള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മുലകളിലേക്ക് കൈയ്യെത്തിക്കാന്‍ നോക്കി.
“നോട്ടി ബോയ്‌! വേണ്ട!”
അയാളെ വിലക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവാണ് നിന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഇരിക്കുന്നത്!”
“ഒഹ്! ഐം സോറി!”
അയാള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അനിയന്‍റെ നേരെ കൈ നീട്ടി.
അനിയന്‍ അയാളുടെ കൈ സ്വീകരിച്ചു.
“നിങ്ങളുടെ ഓപ്പണ്‍ മാര്യേജ് ആണെന്നാ സാന്ദ്ര പറഞ്ഞെ! അതാണ്‌ ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയോടിത്ര ഫ്രീ ആയത്!”
“അത് സാരമില്ല…അദ്ദേഹത്തിന് അറിയാം!”
Thaalam thettiya thaarattinte oru feel
Athinte bakki ezhuthamo
ഇടയ്ക്കു നോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടെ തുടർക്കഥ അവസാനിക്കുന്നത് കണ്ടു. പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാത്തതു കൊണ്ട്‌ അതു വിട്ടു. ഇന്ന് ഒരു കൗതുകം. നോക്കിയപ്പോൾ അതാ ഒരു തുടരനല്ലാത്ത കഥ! വായിച്ചു. രസകരമായ ദൃശ്യങ്ങൾ. ഞാനാസ്വദിച്ചു.
എങ്കിലും…
വേഗത്തിൽ എഴുതിയതാണെന്നു തോന്നി. അപ്പോൾ കമന്റുകൾ നോക്കി. തോന്നൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. സൈറ്റിനു പറ്റിയ കഥ. എന്നാലീ ഡയലോഗുകൾ മുൻപും വായിച്ചപോലെ. ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം. പിന്നെ അവസാനത്തോടടുത്തപ്പോൾ പരിണാമവും എങ്ങിനെയോ കത്തി. സാധാരണ അങ്ങനെ മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു മണ്ടനാണ്‌.
അപ്പോൾ പഴയ സ്മിതയെവിടെ? ഇനിയെന്നു കാണും? കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഞാനിപ്പോൾ ഒന്നുമെഴുതുന്നില്ല. എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു കഥ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ആഴ്ച്ചകളിൽ ഒരിക്കൽ നിലവിളിക്കുന്നത്‌ അങ്ങവഗണിക്കും.
സ്നേഹത്തോടെ
ഋഷി