അഹല്യയുടെ ട്രെയിൻ യാത്ര [ആദിദേവ്] 711

പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് അയാൾ തിരികെ പോകുമ്പോളും ഞാൻ എൻ്റെ തന്നെ ചുണ്ടിൽ നിന്ന് അവളുടെ തേൻ കാര്യങ്ങൾ നുണയുകയായിരുന്നു. അയാൾ പോയ ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ ഡോർ കുറ്റിയിട്ട് കർട്ടനിട്ടു. ഞാൻ അവളെ ബെർത്തിലേക്ക് തള്ളി അവളുടെ പാവാട വീണ്ടും ഉയർത്താൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അഹല്യ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.

“വേണ്ട. എൻ്റെ മൂഡ് പോയി.”

“അതെന്ത്?”

“ഇനിയെന്നെകൊണ്ട് പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.”

അഹല്യയുടെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് അവൾക്ക് വല്ലാതെ ടേൺ ഓഫ് ആയി പോയി അത് എന്നെനിക്ക് തോന്നി. സാരമില്ല, രാത്രി പതിനൊന്നു മണി വരെ സമയം ഉണ്ടല്ലോ. ഞാൻ എന്നെ തന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

അഹല്യയെ പോലൊരു വെണ്ണക്കുടത്തിനെ അങ്ങനെയങ് വേണ്ടെന്നു വെക്കാനും കഴിയില്ല. അവൾ എൻ്റെ തോളിൽ മുട്ടിയുരുമ്മി ഇരുന്നു. അവളെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് പിടിച്ചുകൊണ്ട് എൻ്റെ ശരീരത്തിനോട് ചേർത്ത് നിർത്തി.

സമയം കടന്നു പോയി. രാജധാനി എക്സ്പ്രസിൻ്റെ ഒരാൾക്ക് മാത്രം കിടക്കാൻ പാകമുള്ള ചെറിയ ബെർത്തിൽ ഞങൾ രണ്ടുപേർ ഒട്ടിക്കിടന്നു. അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ മുഴുവനായി അഴിഞ്ഞു വീണു. എസിയുടെ തണുപ്പ് മറികടക്കാൻ ബ്ലാങ്കറ്റ് പുതച്ചിരുന്നു.

ഞാനവളുടെ മൃദുലമായ ശരീരത്തിൽ എൻ്റെ കൈകൾ ഓടിച്ചു. എൻ്റെ കമ്പിയായ കുണ്ണ അവളുടെ കുണ്ടിവിടവിൽ ചേർന്നിരുന്നു. അതിൻ്റെ സാന്നിധ്യം അവൾക്ക് ഇഷ്ടമായിട്ടാവണം അവൾ ചെറുതായി അരക്കെട്ട് ഇളക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവളുടെ അരക്കെട്ടു മുതൽ ചുണ്ടുകളിൽ വരെ ഞാൻ വിരൽകൊണ്ട് കാമക്ഷരങ്ങൾ കോറിയിട്ടു. അവളുടെ മുലകളിൽ എൻ്റെ കൈകളുടെ മുദ്ര പതിഞ്ഞു കാണണം. അത്രമാത്രം ഞാനാ മുലകളെ തലോടുകയും പിടിച്ച് ഉടക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. രാജധാനിയുടെ ചൂളം വിളിയും പാളത്തിൻ്റെ ശബ്ദവും ഒഴിച്ചാൽ നിശബ്ദമായിരുന്ന ആ കൂപ്പയിൽ പിന്നെ ആദ്യം സംസാരിച്ചത് അഹല്യയാണ്.