അഹം [നൈമ] 1346

പറയാതെ വയ്യല്ലോ പുറത്തേക്ക് പോവാൻ നടന്നപ്പോളും , മേരി ചേച്ചിയുടെ അടുത്തെത്തിയതും എന്റെ നോട്ടം ആ ചരക്ക് ശരീരത്തിലേക്കായിരുന്നു .ആന കയറി മെതിച്ച കാട് എന്നൊക്കെ പറയും പോലെ , നന്നായി കയറി മെഴുകാൻ പറ്റിയ ബോഡി !

വല്ല ആന്റി അല്ലെങ്കിൽ മിൽഫ് ഫാന്റസി ഉള്ള ചെറുക്കന്മാർ ആർന്നേൽ മാസങ്ങൾ മനസ്സിലിട്ട് ആലോചിച്ചു ബീജ കുഞ്ഞുങ്ങളെ തെറിപ്പിക്കാനുള്ള കാഴ്ചയുണ്ട് മേരി ചേച്ചിയുടെ ആ കിടപ്പിന് !

സമയം രാത്രി 12 കഴിഞ്ഞു . ട്രെയിനിൽ തീരെ ആളുകളില്ല .ശരിക്കും രണ്ടു മൂന്ന് മണിക്കൂറിൽ അത് അതിന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്തു എത്തേണ്ടതാണ് .അതുകൊണ്ടാവും തികച്ചും വിജനമായി ബോഗികൾ കിടക്കുന്നത് . ട്രെയിനിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാൻ നോക്കിയപ്പോളാണ് ട്രെയിൻ പ്ലാറ്ഫോമിൽ അല്ല കുറച്ചൂടെ മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി കിടക്കുകയാണ് എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയത് .പുറത്തെ മഴയ്ക്ക് കുറച് കുറവുണ്ട് .നല്ല ദാഹം , ഞാൻ പയ്യെ പടികൾ ചവിട്ടി നിലത്തേക്കിറങ്ങി .റെയിൽ പാലത്തിന്റെ അരികിലൂടെ കൂർത്ത മെറ്റലുകൾ ചവിട്ടി ഞാൻ കുറച്ചു നടന്നു സ്റ്റേഷൻ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക്   കയറി.

എന്റെ അതെ ട്രെയിനിൽ വന്നതാവണം ഒരു ദമ്പതികൾ ചെറിയ കൈക്കുഞ്ഞിനെ ശാന്തമാക്കൻ പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും നോക്കുന്നുണ്ട് .അവസാനം സഹി കേട്ടെന്നോണം കുഞ്ഞിനെ ഭാര്യയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തിട്ട് അയാള് എന്റെ നേരെ വന്നു .

“ഒരു രക്ഷയുമില്ല , കുറെ ആയി കീറി പൊളി തുടങ്ങീട്ട് ” പുള്ളി ഒന്ന് ചിരിച്ചു .

“ഹി ഹി മോളാണോ , അതോ മോനോ ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു

“മോളാ …. ഒന്നര  വയസ്സാവുന്നു .” കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങളുടെ ട്രെയിന് നേരെ നോക്കി “നമ്മൾ പെട്ടല്ലേ ?” എന്ന് അയാൾ ചോദിച്ചു.