അജിതയുടെ ബാംഗ്ളൂർ ജീവിതം [Joel] 5970

അമ്മേ എനിക്ക് ടോയ്‌ലറ്റില്‍ പോകണം അവ്യക്തമായ ഭാഷയില്‍ അവന്‍ സോഫയില്‍ നിന്ന് എണീക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടുപറഞ്ഞു. എത്ര വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും അവന്‍ വേച്ചു വേച്ചു സോഫയില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റു അമ്മയുടെ തോളില്‍ കയ്യിട്ട് അവന്‍ ടോയ്‌ലറ്റിലേക്ക് നടന്നു. ഏറെ പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് ഇത്രയും വലിപ്പമുള്ള രക്ഷിതിനെ അജിത ടോയ്‌ലറ്റിലേക്കെത്തിച്ചത്. ടോയ്‌ലറ്റിലെത്തിയതും അവന്‍ ശര്‍ദ്ധിക്കാനാരംഭിച്ചു.6-7 തവണ വയറ്റില്‍ നിന്ന് ഒന്നും പോകാനില്ലാതെ ഒരു പച്ചവെളളം വരുന്നുതുവരെ അവന്‍ ശര്‍ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. അവന്റെ മുതുകില്‍ തടവിയും വെള്ളം എടുത്തുകൊടുത്തും അജിത ടോയ്‌ലറ്റില്‍ അവന്റെ കൂടെ തന്നെ നിന്നു അവസാനം കുറച്ചൊന്നു ആശ്വാസമായപ്പോള്‍ അവള്‍ അവന്റെ ടീ ഷര്‍ട്ടും ജീന്‍സും ഊരി അവനെ ഷവറിനടിയിലിരുത്തി കുളിപ്പിക്കാന്‍ തിരുമാനിച്ചു. ഏറെ പണിപ്പെട്ടാണ് അവള്‍ ജീന്‍സും ടീ ഷര്‍ട്ടും ഊരിയെടുത്തത് അമിതമായ ഭാരം താങ്ങാനാകാതെ ബ്രീഫ് മാത്രമണിഞ്ഞ് അവന്‍ ഷവറിനുതാഴെ നിലത്തു തളര്‍ന്നിരുന്നു. ശര്‍ദ്ദില്‍ വെള്ളമൊഴിച്ച് കഴുകി വ്യത്തിയാക്കിയതിനു ശേഷം അജിത ഷവര്‍ തുറന്നിട്ടു .ഏകദേശം 10 മിനിട്ടോളം അവള്‍ ഷവര്‍ തുറന്നിട്ട് തണുത്തവെള്ളത്തില്‍ അവനെ കുളിപ്പിച്ചു. തലപൊക്കാം എന്ന അവസ്ഥവന്നപ്പോള്‍ അവള്‍ ഷവര്‍ അടച്ച് ടവ്വലെടുത്ത് അവന്റെ തലയും ശരീരവും തോര്‍ത്തികൊടുത്തു

തല പൊന്തി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അവന്‍ വീണ്ടും അമ്മയോടു അവ്യക്തമായ ശബ്ദത്തില്‍ സോറി പറയാനാരംഭിച്ചു.