അഖിൽ… അഖില 1 [Ez De] 153

“നോക്കു കുട്ടി… ഒരൊറ്റ തവണ മാത്രം… നിന്നെ ഇത്രയും നാൾ ഫീസില്ലാതെയൊക്കെ ഈ കോളേജിൽ പഠിപ്പിച്ചില്ലേ… കുറച്ചു നേരം എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ സാധിച്ചു തരൂ… നിനക്ക് അതിന്റെ ഗുണങ്ങൾ ഭാവിയിൽ ഉണ്ടാകും…”വിശ്വം പതിയെ അവളുടെ താടി ഉയർത്തി പറഞ്ഞു.

“പ്ലീസ്… സർ വേണ്ട… സാറിന്റെ മകളെ ഓർത്തെങ്കിലും…”അവൾ കൈ തൊഴുതുകൊണ്ട് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖഭാവം മാറി. വിശ്വം പെട്ടെന്ന് തന്നെ തൊഴുതിരുന്ന കൈ ഭിത്തിയിലേക്ക് അമർത്തി. അവൾ പിടി അഴിപ്പിക്കുവാൻ പരമാവധി ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും വിഫലമായി അവളുടെ കഴുത്തിൽ അദ്ദേഹം മൂക്ക് മുട്ടിച്ചു. അവളുടെ ഗന്ധം വലിച്ചെടുത്തു.ആ ഗന്ധം അയാളെ ഉണർത്തിയെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. അയാളുടെ ഇരുമ്പ്ദണ്ഡ് കരുത്തോടെ അവളുടെ മേൽ ഉരസ്സുവാൻ തുടങ്ങി.അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു.

“രാഖി…പ്ലീസ്… എനിക്ക് ഇന്ന് നിന്നെ വേണം… നിന്റെ കന്യാകത്വം എനിക്കു എടുക്കണം… നിന്റെ രുചി എനിക്കു അറിയണം…ഈ കണ്ണീർ എന്നെ കൂടുതൽ വികാരം കൂട്ടുകയെ ഉള്ളു…”അയാൾ ചെവിയുടെ കീഴെ ഒരു ചുംബനം നൽകി.

“ഒരുപക്ഷേ… എനിക്ക് തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ…”

“അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട നീ ഇപ്പോൾ…നിന്റെ ഈ ശരീരം എന്നെ വല്ലാതെയങ്ങ് മോഹിപ്പിച്ചു…”

അവളുടെ കൈകളിൽ ഉള്ള തന്റെ പിടുത്തം ഒന്നയച്ചു ഒരു കൈ താഴേക്കു താഴ്ത്തി…

പെട്ടെന്ന് അവൾ ഷോക്ക് ആയപ്പോലെ അയാളെ നോക്കി…

“വേണ്ട സർ… പ്ലീസ്… ഇത് തെറ്റാണ്” അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തോട് കെഞ്ചി.

അത് വകവെക്കാതെ വിശ്വം അല്പം ബലം ഉപയോഗിച്ച് അവളുടെ ആ കരം മുണ്ടിന്നുള്ളിലേക്ക് കടത്തി. അവളിൽ ഒരു മിന്നൽ പാഞ്ഞതു പോലെ അനുഭവം ഉണ്ടായി. അവളുടെ ഇരു നിറമാർന്ന ചുണ്ടിൽ അയാൾ വിരലോടിച്ചു.അവളുടെ കൈകൾ പതിയെ ചലിച്ചുതുടങ്ങി.

“എന്റെ കാമം നിന്നെ ഭോഗിച്ചാൽ മാത്രമേ തീരു രാഖി…”അയാൾ അതിനുളിൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ തന്റെ ചുണ്ടുകളാൽ നുണയുവാൻ തുടങ്ങി.

ഇനിയും കരഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും ഒരിക്കൽ കൂടി രാഖി കെഞ്ചി. പക്ഷേ, വിശ്വം അത് മുഖവിലക്ക് എടുത്തില്ല. പകരം നനഞ്ഞ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ തന്റെ വിരലിനാൽ തലോടി. ആ കണ്ണിൽ എന്തോ തന്നോട് പറയുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി.