അക്ഷയ്മിത്ര 2 [മിക്കി] 585

ഞാൻ തുടർന്നു…

““ഈ നിൽക്കുന്ന മിത്ര.. നിന്റെ സ്വന്തം പെങ്ങളല്ലായിരിന്നിട്ടുകൂടി ഒരിക്കലിവളോട് ഞാൻ ചെയ്ത ആ തെറ്റിനാണ് നീയെന്നെ തല്ലിയത് എന്നെനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം… അതുകൊണ്ടാണ് നീയെന്നെ തല്ലിയപ്പോൾ ഞാൻ തിരിച്ചൊന്നും ചെയ്യാതിരുന്നത്.! പക്ഷെ., ഈ നിക്കുന്ന ഈ ഉമ്പന്മാര്”” അവന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ നേരെ വിരൾചൂണ്ടി അത്രേം പറഞ്ഞ് നിർത്തിയ ഞാൻ വീണ്ടും തുടർന്നു..

““ഇവന്മാർക്ക് ഇതിലെന്താ റോൾ.? എനിക്കിവന്മാരെ അറിയത്തുകൂടിയില്ല.. പിന്നെ എന്തോ ഊമ്പാന ഇവന്മാരെനിക്കിട്ട് ഒണ്ടാക്കാൻ വന്നെ.? ഏ.!”” അത്രേം പറഞ്ഞു നിർത്തിയ ഞാൻ അവന്മാരുടെ നേരെ എന്റെ നോട്ടം തിരിച്ചു..

എന്റെ നോട്ടം ചെന്നതും അവന്മാരൊന്ന് വിരണ്ടു…

““രണ്ടുവിങ്ങ് വന്നെ”” അവന്മാരെ ഞാനെന്റെ അടുത്തേക്ക് കയ്യാട്ടി വിളിച്ചു…. അതുകേട്ട് അവന്മാര് രണ്ടുപേരും ഭയത്തോടെ പരസ്പരമൊന്ന് മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ‘പോണൊ.? വേണ്ടയൊ.?’ എന്ന സംശയത്തോടെ..

““ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നൊ അതോ ഞാനങ്ങോട്ടുവരണൊ.?”” ഭയംകോണ്ട് എന്റടുത്തേക്കുവരാൻ അവന്മാർ മടിച്ച് നിന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു…

ഞാനത് ചോദിച്ച് നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവന്മാരന്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു….

““ഇനിമേലിൽ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ നിങ്ങളെ കണ്ടുപോകരുത്.”” അത്രേം മാത്രമേ ഞാൻ അവന്മാരോട് പറഞ്ഞുള്ളു— അതിന് “ഇല്ല” എന്ന് തലയാട്ടിയ സേഷം അവന്മാർ പെട്ടന്നുതന്നെ അവിടുന്ന് പോകാൻ തിരിഞ്ഞതും..

““ഡാ…. ഡാ… ഡാ…””” ഞാനവന്മാരെ പിന്നീന്ന് വിളിച്ചു—- ഒരു പതർച്ചയോടെ അവന്മാരെന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി..