അക്ഷയ്മിത്ര 3 [മിക്കി] 111

അതേസമയം ഞാൻ, എന്റെ മാറിൽ പറ്റിചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന മിത്രയെ ഒന്ന് നോക്കിയസേഷം എന്റെ രണ്ട് കയ്യും പതിയെ മുകളിലേക്കുയർത്തി മിത്രയുടെ ഇരു തോളിലും പിടിച്ചു—– എന്റെ മാറിൽ ഒരു പൂച്ചക്കുട്ടിയേപോലെ പറ്റിച്ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് ഏങ്ങലടിക്കുന്ന മിത്രയുടെ കരച്ചിലിപ്പോൾ ഏറക്കുറേ കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അതൊരുപക്ഷെ ഞാനവളെ വീണ്ടും എന്നിൽനിന്നും പിടിച്ച് മാറ്റാൻ ശ്രെമിക്കാഞ്ഞതുകൊണ്ടാവാം… —-

എന്നാലിപ്പോൾ, എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ തോളിലമർന്ന ആ നിമിഷം, എന്റെ മാറിൽനിന്നും പതിയെ തലയുയർത്തിയ മിത്ര ചുവന്നുകലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക്‌ നോക്കി..

കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ അവളുടെ കണ്ണുകളും, ആപ്പിള് പോലെ ചുവന്നുതുടുത്ത മുഖവും, കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി ഉണങ്ങിവരണ്ട ഇരു കവിളുകളും, മൂക്ക് വലിച്ച് കേറ്റികൊണ്ടുള്ള അവളുടെ ഏങ്ങലടിയുമെല്ലാം കണ്ട് ആ ഒരു നിമിഷം എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി വിടർന്നെങ്കിലും സ്വല്പം പ്രെയാസപ്പെട്ടുതന്നെ ആ പുഞ്ചിരി ഞാൻ ചുണ്ടിലൊളിപ്പിച്ചു..

“”എന്നേക്കൂടെ കൊണ്ടൊവോ അപ്പൂസെ..?? ……………… …………“”” ഇമവെട്ടാതെ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കുതന്നെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന മിത്ര, പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു കൊച്ചുകുട്ടി ചോദിക്കുമ്പോലെ വളരെ ദയനീയമായി വീണ്ടും എന്നോട് ചോദിച്ചു..

എന്നാൽ മിത്രയുടെ ആ ചോദ്യത്തിന്.! എന്തുത്തരം കൊടുക്കണമെന്ന് എനിക്കിപ്പഴും അറിയില്ലായിരുന്നു.. അവളുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ ഞാനവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കുതന്നെ നോക്കി നിന്നു.. അതേസമയം എന്റെ ഭഗത്ത് നിന്ന് മറുപടിയൊന്നും ഇല്ലാന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും എന്നോട് ആ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ച് ചോദിച്ചു, ഒപ്പം പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടതുപോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി..