അലിഞ്ഞ പോയ നിമിഷം 2 [നിമിഷ പി.സ്.] 145

പേടിച്ചു..അമ്മയുടെ കൂടെ താഴെ കിടന്നാ മതിയായിരുന്നു.. ‘അമ്മ തന്നെയാ പറഞ്ഞത് പെണ്പിള്ളേര് ഒറ്റയ്ക്ക് കിടന്ന് പേടിയൊക്കെ മാറണം എന്ന്.
ഞാൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു ലൈറ്റുകൾ ഓണ് ആക്കാതെ ഫോണിന്റെ ലൈറ്റ് മാത്രം ഓണ് ആക്കി..മെല്ലെ സ്റ്റപ്പിലൂടെ… താഴോട്ട്…സ്റ്റപ്പിന്റെ അടിയിൽ വെച്ചിരുന്ന മുട്ടൻ വടി എടുത്തു..
“ഇന്ന് ആ പൂച്ചയെ ഞാൻ കൊല്ലും” ഞാൻ പിറുപിറുത്തു.. അടുക്കളയുടെ ഒരു ജനൽ ശെരിക്കു അടയില്ല. പുറത്തേക്ക് തുറന്നു വെച്ച ജനലിൽ തെങ്ങിന്റെ പട്ട വീണ് അതു ഒരു ഭാഗം നശിച്ചു പോയി.അതിൽ ‘അമ്മ കാർഡ് ബോർഡ് ഒക്കെ വെചു അടയ്ക്കും എന്നാലും പൂച്ച അതിലൂടെ നുഴഞ്ഞു കേറും.കോവിഡ് വന്നെപ്പിന്നെ ആരെയും നന്നാക്കാൻ വിളിച്ചിട്ടില്ല.
ഞാൻ അടുക്കളയുടെ അങ്ങോട്ടു ചെന്നതും തണുത്ത കാറ്റ് എന്റെ മുഖത്തു അടിച്ചു… എന്ത് വാതിൽ അടയാക്കാതെയാണോ അമ്മ ഉറങ്ങാൻ പോയത്.. പിന്നെങ്ങനെ പൂച്ച കേറാതിരിക്കും..

പകുതി അടഞ്ഞ വാതിലിലൂടെ കാറ്റു വീശിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.ഞാൻ വാതിൽ അടയ്ക്കാനായി തുനിഞ്ഞതും ഒരു സെക്കന്റ് കണ്ണു പാളി ചായ്പ്പിലോട്ടു.. അവിടെ വെട്ടം കിടക്കുന്നു.ങേ.. വിറക് വെയ്ക്കാനായി ഉണ്ടാക്കിയ ആ ചെറിയ ചായ്‌പിലെ വെട്ടം ഞാനാണല്ലോ ഓഫ് ആക്കിയത്..
ഞാൻ മെല്ലെ അങ്ങോട്ടു നടന്നു..
ഒരു അരികിൽ നിന്നു ചായ്പ് മുറിയുടെ കമ്പി ജനാലയുടെ അടുത്തു നിന്നു മെല്ലെ ഞാൻ നോക്കി.

ഞാൻ ഞെട്ടി.എന്റെ കാലുകൾ തളർന്നു..
എന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ടു കേറി…
കൈലി മുണ്ടെടുത്തു പ്രഭാകരൻ തറയിൽ കിടക്കുന്നു.. എന്റെ അമ്മ പ്രഭാകരന്റെ ഞെഞ്ചത് കിടന്നു അയാളുടെ കാട് പോലെ പൂടയുള്ള ഞെഞ്ചിൽ തടവുന്നു..അമ്മയ്ക്ക് അടിപ്പാവാടയും ബ്ലൊസും മാത്രം..
ഞാൻ ഷോക്കേറ്റ പോലെ കുറച്ചു നേരം നിന്നു.അമ്മയോട് എനിക്ക് ഭയങ്കര ദേഷ്യം തോന്നി.. ഞാൻ വെറുക്കുന്ന ആളുമായി ‘അമ്മ… ഛേ…

ഞാൻ അവിടെ നിന്നു പോരണം എന്നു കരുതി തിരിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ എന്തോ സംസാരിക്കുന്നു.ഞാൻ അമ്മയോടുള്ള തികഞ്ഞ വെറുപ്പോടെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി…
‘അമ്മ :”പെങ്കൊച്ചു ഉറങ്ങുവാ.. വല്ലോം നടക്കുമെങ്കിൽ വേഗമാകട്ടെ..”
പ്രഭാകരൻ : “എന്താ വിന്തുജെ.. നീ അടങ്ങു പെണ്ണേ..വീട്ടിലുള്ളതിനു ഒരു കളി കൊടുത്തിട്ടാ ഞാൻ വന്നത്..”
‘അമ്മ :”ഓഹോ എന്നാ എന്നെ വിട്ടെ ഞാൻ പോട്ടെ”
പ്രഭാകരൻ :” അടങ്ങെടി പെണ്ണേ നിന്നെപ്പോലെ പത്തെണ്ണതിനുള്ളതു ഇനിയും ഉണ്ട്”
‘അമ്മ: ” കണ്ണി കണ്ട ഗുളിക ഒക്കെ കഴിച്ചാട്ടയിരിക്കും വരവ്?
പ്രഭാകരൻ :” എന്തായാലെന്താ നിന്റെ കാര്യം നടന്നാ പോരെ”

പ്രഭാകരൻ അമ്മയുടെ വലിയ മുലകൾ ഞെക്കാൻ തുടങ്ങി.. അമ്മയുടെ മുഖഭാവം ശൃംഗാരം കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി..
പ്രഭാകരൻ :”ആരെക്കളിച്ചാലും നിന്റെ ഈ മൊല
കണ്ടാ പിന്നേം പൊങ്ങുമെഡി”
‘അമ്മ :” നീ പണിതല്ലേ ഇതു മുപ്പത്തെട്ട് ഡി ആക്കിയത്…
പ്രഭാകരൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
‘അമ്മ : “പതുക്കെ” എന്നിട്ടയാളുടെ ചുണ്ടിൽ വിരൽ വെച്ചു.
അയാൾ ആ വിരലിൽ കടിച്ചു…

‘അമ്മ പതിനെട്ടു വയസ്സിൽ വിവാഹിത അയതാണ്.. ഇപ്പൊ നാല്പത്തി നാലു വയസ്സു.. അമ്മയ്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു വികാരം ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല..

പിന്നെ അമ്മയുടെ ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്കുകൾ അയാൾ ഊരാൻ തുടങ്ങി.ഞാൻ