അലീവാൻ രാജകുമാരി [അണലി] 639

തോൽ ചാക്ക് ഇറക്കി വെച്ച് ഓടാൻ തുടങ്ങിയ ബഹതിന്റെ കൈയിൽ ചീമ പിടിച്ചു…
ചീമ : നമ്മക്ക് ഈ കൊച്ചിനെ തെക്കു കൊണ്ടുപോയി വിൽക്കാം…
ബഹത് : നീ എന്ത് വിവര കേടാ ഈ പറയുന്നേ… ഈ കൊച്ചിനെ അകിനോവിനു അതിനാ ദേവത കൊടുത്ത സമ്മാനം ആണ്…
ചീമ : നമ്മക്കും ജീവിക്കേണ്ടെ, ഒരു കൊച്ചു പുര കെട്ടണ്ടേ, നാണയം വേണ്ടേ…
ബഹത് : ആരേലും അറിഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ തല പോകും…
ചീമ : ആരും അറിയില്ല…
അവർ ആ കുഞ്ഞിനെ തോൽ ചാക്കിൽ പുതഞ്ഞു കഴുത പുറത്തു കേറി എലോഹക്ക്‌ തെക്കു മാറി ഫിരോധ ഇലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു…ഫിരോധ

ഫിരോധയിലെ ഏറ്റവും വല്യ തുണി വ്യാപാരി ആയിരുന്നു കാന….
കാനക്കും ഭാര്യ സിമ്രാക്കിനും മക്കൾ ഇല്ലായിരുന്നു…
ഇതു അറിഞ്ഞ ചീമ സിമ്രാക്കിനെ കണ്ടു, ആ കൊച്ചിനെ അവർ അവൾക്കു നൽകി മൂന്ന് ഓല കിഴി നിറയെ സ്വർണ്ണ നാണയവും വാങ്ങി അവിടെ നിന്നും പോയി..
സിമ്രാക്ക് ആ ചുകര കുഞ്ഞിന് ഇത്തയാസ് എന്ന് പേരിട്ടു…

AD 125

ജൂലിൻ : നിങ്ങൾ വലുതാകുമ്പോൾ ആര് ആകണം എന്നാണ് ആഗ്രഹം
വൈലാ : എനിക്ക് ഒരു രാജ കുമാരനെ കല്യാണം കഴിക്കണം….
അവിടെ ഇരുന്ന എല്ലാവരും ചിരിച്ചു
യാദ് : എനിക്ക് വല്യ വ്യാപാരി ആകണം… ആരും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അത്ര വല്യ ഒരു വീട് വെക്കണം…
ജൂലിൻ : നിനക്കോ ഇത്തയാസെ..
ഇത്തയാസ് : എനിക്ക് ഒരു യോദ്ധാവ് ആകണം… രാജ്യത്തിന്റേം, രാജാവിന്റേം മാനം രക്ഷിക്കുന്ന ഒരു വീരൻ..
ഇത് കേട്ടു കൊണ്ടാണ് സിമ്രാക്ക് വന്നത് അവൾ ഇത്തയാസിനെ പിടിച്ചു എഴുനേൽപ്പിച്ചു കെട്ടി പിടിച്ചു…
സിമ്രാക്ക് : എൻറെ പൊന്നു മോൻ ഒരു വ്യാപാരി ആയാൽ മതി, അമ്മക്കും അച്ഛനും നീ മാത്രമേ ഉള്ളു…
സിമ്രാക്ക് വളരെ ശ്രെമിച്ചെക്കിലും ഇത്തയാസിന്റെ പ്രായം കൂടുന്നത് അനുസരിച്ചു അവന്റെ ഉള്ളിലെ ആ ആഗ്രഹവും വളർന്നു….

AD 130

ഇത്തയാസിന് 14 തികഞ്ഞപ്പോൾ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലന്ന് മനസ്സിലായ കാന അവനു ഒരു കുതിരയും, വാളും, ഒറ്റ തുന്നലിൽ ഉള്ള പട്ടു കുപ്പായവും നൽകി രാജാവിന്റെ സേനയിൽ ചേരാൻ അയച്ചു.
വളരെ വിഷമത്തോടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി സൂക്ഷിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ സിമ്രാക്കിന്റെ കണ്ണ് നറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നുണ്ടാരുന്നു…
പക്ഷെ ഓർമ്മ വെച്ചപ്പോൾ മുതൽ ഉള്ള തന്റെ ആഗ്രഹത്തിലേക്ക് അടുക്കുന്നതിന്റെ ആനന്ദം ആയിരുന്നു കുഞ്ഞ് ഇത്തയാസിന്.
ഇത്തയാസിനൊപ്പം ഗാര എന്നൊരു പതിനഞ്ചുകാരൻ കൂടി ഉണ്ടാരുന്നു..
അവർ യാത്ര തുടങ്ങി, രാത്രികളിൽ കുതിരെയേ കെട്ടി ഇട്ട് അവർ മര ചുവട്ടിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങി, വീടുകളിൽ വെള്ളി നാണയം നൽകി ആഹാരവും വെള്ളവും മേടിച്ചു….
ഇടക്ക് എവിടേലും വെച്ചു കൊള്ളകാർ ആക്രെമിക്കുവോ എന്ന പേടി ഗാരക്ക് ഉണ്ടാരുന്നു, പക്ഷെ ഇത്തയാസിനു അതൊന്നും പേടി ഇല്ലാരുന്നു.. ഒന്നുടെ തെളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ ആ ബാലനു ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും ഭയം എന്താണന്നു അറിയില്ല… അതിന്റെ സുഖവും,തരുത്തരിപ്പും എല്ലാം അവനു അപരിചിതം ആയിരുന്നു…