അളിയൻ ആള് പുലിയാ 6 [ജി.കെ] 1857

അപ്പോഴേക്ക് ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ രണ്ടു പേർക്കുള്ള ഊണും സാമ്പാറും….കരിമീൻ പൊള്ളിച്ചതും എത്തിക്കഴിഞ്ഞു……

“ഞാൻ പ്രതിഭയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് പറഞ്ഞു…..”അവന്മാരെ കൊണ്ട് ചിരിപ്പിക്കാതെ വന്നു വല്ലതും കഴിച്ചേ…..

പ്രതിഭ എഴുന്നേറ്റ് വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി……നടക്കാൻ വയ്യാത്ത പോലെ….വന്നിരുന്നു അവൾ ചോറിൽ വിരലിട്ടു ഇളക്കി രണ്ടു മൂന്നു പിടി വാരികഴിച്ചു…..ഞാൻ കുറെ കഴിഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകി…..ഒന്നേമുക്കാൽ ആയപ്പോൾ അവന്മാർ ബോട്ട് കരക്കടുപ്പിച്ചു…”ഇനിയും വരണമെന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ഞങ്ങളെ യാത്രയാക്കി……ഞാൻ ഇറങ്ങി പിറകെ പ്രതിഭയും വേദനയാകും അവൾ വേച്ചു വച്ചാണു നടക്കുന്നത്….സോറി പ്രതിഭ….അന്നേരത്തെ ഒരാവേശത്തിനു…..ചെയ്തു പോയതാണ്…..

“അവൾ കടുപ്പിച്ചൊരു നോട്ടം നോക്കിയിട്ട് മുന്നോട്ടു നടന്നു….തികച്ചും അപരിചതരെ പോലെ….ഞാൻ പിന്നാലെ വളരെ വേഗത്തിൽ നടക്കുന്നത് ആൾക്കാർ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..ഞാൻ വേഗത കുറച്ചു അവളുടെ അടുത്തേക്കെത്താൻ നടന്നു…പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അവൾ ഒരോട്ടോയിൽ കയറി പോയി കഴിഞ്ഞു…..ഞാൻ അവളുടെ പിറകെ പോകാൻ വേണ്ടി വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തിടത്തു ചെന്നപ്പോൾ കയറുകെട്ടി അടച്ചിരിക്കുകയാണ്…..കാവൽക്കാരനെ അവിടെയെല്ലാം നോക്കി….മൈരൻ പത്തുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു സിഗരറ്റും ഒക്കെ വലിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്നു…..ഞാൻ അവനെ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി ഇരുപതുരൂപയും കൊടുത്ത വണ്ടിയുമായി പുറത്തിറങ്ങി…”ഞാൻ പ്രതിഭയെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു…..കട്ട് ചെയ്തു വിടുന്നു….മറുപടിയില്ല…..ഞാൻ ഒരു കൈ സ്റ്റീയറിങ്ങിലും മറു കൈ ഫോണിലൂടെ വാട്സാപ്പ് തോണ്ടി……അവളുടെ മെസ്സേജ്…..

“നിങ്ങൾ ഇത്ര ക്രൂരനാണ് എന്നറിഞ്ഞില്ല……ഇനി എന്നെ വിളിക്കരുത്…..???

ഞാൻ റിപ്ലൈ ചെയ്യാനായി ടൈപ്പ് ചെയ്യുമ്പോഴാണ് ഊമ്പി തെറ്റിയത് പോലെ ഹൈവേ പെട്രോൾ കൈ കാണിക്കുന്നത്…..തിരക്കിനിടയിൽ സീറ്റ് ബെൽറ്റിടാൻ മറന്നു……പത്തുമിനിറ്റ് അവിടെയും പോയി…സമയം രണ്ടര……അവൾ പോയിക്കാണും…..ഞാൻ വാട്സ്ആപ്പിൽ മെസ്സേജ് ചെയ്യാൻ നോക്കുമ്പോൾ അതും ബ്ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു…..