അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം [ഏകലവ്യൻ] 3379

വാർന്നു നിന്ന കണ്ണീർ തുടച്ച് കളഞ്ഞ് എണീറ്റ് ഇരുകൈകളും ഉയർത്തി മുടി ചുരുട്ടി വെച്ച് മുറുക്കുമ്പോൾ നീല ടോപണിഞ്ഞ കൊഴുത്ത കൈകൾക്കിടയിലെ ഇരു കക്ഷങ്ങളും നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്നു. പോരാത്തതിന് ഉഷ്ണ ചൂടുള്ള കാലാവസ്ഥ അസഹ്യം..

“കറങ്ങാത്തൊരു ഫാനും..”

അവൾ പിറുപിറുത്തു.

“പൈസ കൊടുത്താലല്ലെടി നന്നാക്കി തരൂ..”

അവന്റെയുത്തരത്തിനു ചെവി കൊടുക്കാതെ അവൾ നടന്ന് തൊട്ടിലിലുള്ള കുഞ്ഞിനെയെടുത്ത് പാല് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

അശ്വതി പല ജോലികൾക്കും പോയതാണ്. പരമാവധി പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും മുതലാളിമാരുടെയും കൂടെ പണിയെടുക്കുന്നവരുടെയും ചൂഴ്ന്നു നോട്ടവും മോശം സംസാരവും കടുത്തു പോകുന്ന സാഹചര്യങ്ങളിൽ പലയിടത്തും അവൾക്ക് ജോലി തുടരാൻ തടസ്സമുണ്ടായി. ജീവിത പ്രാരാബ്ദമുള്ള പെണ്ണിനെ എളുപ്പത്തിൽ വഴങ്ങിക്കാം എന്നാണ് അവരുടെയൊക്കെ ചിന്ത. സൗന്ദര്യവും ഉണ്ടെങ്കിൽ പിന്നേ പുറകിൽ നിന്ന് ആളുകൾ മാറില്ല. ആ നിമിഷങ്ങളിൽ അവൾ സ്വയം ശപിക്കുമായിരിന്നു.

ഇരുനിറത്തോടെ കാണാൻ സുന്ദരിയാണ് അശ്വതിയെന്ന പ്രസാദിന്റെ ഭാര്യ. സ്വതവേ കൊഴുപ്പുള്ള ശരീരം. മുടി വാർന്നു കെട്ടി ആകൃതിയൊത്ത വിടർന്ന കണ്ണുകളിൽ കരിമഷിയെഴുതിയാൽ സിനിമ നടികളുടെ ചന്തമാണെന്ന് അവളുടെ ചെറുപ്പം മുതൽ കേൾക്കുന്ന സ്തുതി വാക്കാണ്.

അല്പം തടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിലെ മാദകത്വം കാരണം പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞത് മുതൽ അവൾക്ക് വളരെയധികം ആരാധകരുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന സമയം ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ വീടിനടുത്തു തന്നെയുള്ള പ്രസാദ് എന്ന ചെറുപ്പകാരനുമായി  പ്രണയത്തിലകപ്പെട്ടു.