അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം [ഏകലവ്യൻ] 3382

“ഹായ്.. അമ്മേ ഇതെപ്പോ വാങ്ങി..?”

“ഇപ്പൊ..”

“നല്ല തണുപ്പ് വരുമോ..?”

“ഉം..”

അവൾ മകളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അൽപ സമയമേ വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ. റൂമിനെയാകെ കുളിരണിയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നനുത്ത തണുപ്പ് പടർന്നു. അവളുടെ മനസ്സും ഒന്ന് കുളിരണിഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി.

പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഒരു തരം പാതി ബോധമുള്ള മനസ്സുമയാണ് അവൾ നീങ്ങിയത്. ചായ കുടി കഴിഞ്ഞു. അടിച്ചു വാരലും മക്കളെ കുളിപ്പിക്കലും കഴിഞ്ഞു. പക്ഷെ പൂർണമായും മനസ്സ് ഇവിടെ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ. പുറത്ത് കാറ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ആവുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ ജനലരികിൽ എത്തിയിരുന്നു.

അയാൾ എന്തിനാവും ക്ഷമ ചോദിച്ചത്. ഇനിയൊരു പക്ഷെ അയാളുടെ നികൃഷ്ട ചിന്തകൾ എല്ലാം പോയി നല്ല കുട്ടിയായോ.. പക്ഷെ ഇഷ്ടമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് ഏതർത്ഥത്തിലാണ്.. അന്യന്റെ ഭാര്യയെ മോഹിക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്നും പറഞ്ഞു. അപ്പോ അയാൾക്ക് അങ്ങനൊരു മോഹമുണ്ടെന്നല്ലേ അർത്ഥം.. അതിന് വേണ്ടി തന്നെയല്ലേ ബസിൽ വച്ച് തന്നോട് അങ്ങനെ കാട്ടിയത്.

മാധവൻ പറഞ്ഞ ആഭരണങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റാണ് പിന്നെ അവളുടെ മനസ്സിൽ വന്നത്. തന്റെ കഴുത്തിൽ ആണെങ്കിൽ ആകെ ഒരു താലി ചരടും. അയാൾ പറഞ്ഞ വേറെയൊന്നും ഇല്ല. ചിന്തകളിലാഴ്ന്ന നിമിഷങ്ങൾ നീങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ല കോളിങ് ബെൽ ശബ്ദം മുഴങ്ങി. ചിന്തകളിൽ ഒരു മിന്നൽ പ്രഹരണം പോലെയാണ് അവൾക്ക് തോന്നിയത്. പ്രസാദേട്ടൻ..!

തറയിൽ ഇരുന്നു കളിക്കുന്ന കൊച്ചുങ്ങളുടെ വശത്തൂടെ വേഗമവൾ വാതിൽ തുറക്കാൻ നടന്നു. പ്രസാദാണ്.

“ഏട്ടാ.. എവിടെയായിരുന്നു..? ഫോണിൽ വിളിച്ചിട്ടും കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ..”